ΠΡΟΣΟΧΗ! Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ...ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΕΛΛΑΔΊΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

Ενώ εμείς στην Ελλάδα ασχολούμαστε ακόμα με τα ομόλογα του Σώρρα και με το σήριαλ της δεύτερης αξιολόγησης σαν να ξαναζούμε το πρώτο εξάμηνο του 2015 με τη γιαλαντζί «υπερήφανη διαπραγμάτευση», στα εθνικά μας ζητήματα συντελούνται ραγδαίες εξελίξεις που πολύ φοβάμαι πως δεν θα αποβούν προς όφελός μας.
Όλες οι ενδείξεις συνηγορούν στο ότι ο Ερντογάν θέλει σύντομα λύση στο Κυπριακό πρόβλημα η οποία να εξυπηρετεί τη μακρόπνοη στρατηγική στόχευση της χώρας του που δεν είναι άλλη από την άλωση και διάλυση της σημερινής Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της ενοποίησής της με τα κατεχόμενα εδάφη. 

Αυτό θέλουν οι Τούρκοι στην Κύπρο, να διαλύσουν και να εξουδετερώσουν ανέξοδα και δια παντός το ελληνοκυπριακό κράτος που υπάρχει σήμερα ώστε να αποκλειστεί τελεσίδικα κάθε ενδεχόμενο ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα και «στρατηγικής περικύκλωσης» της Τουρκίας. Αν δεν στόχευαν σε αυτό θα είχαν προσαρτήσει την κατεχόμενη Κύπρο ήδη από το 1974 και θα είχε τελειώσει το παραμύθι. Δεν το κάνουν όμως επί 42 χρόνια διότι ακριβώς σκοπεύουν να τη χρησιμοποιήσουν ως δηλητήριο για να σκοτώσουν την υπόλοιπη Κύπρο μια για πάντα.
Κι ενώ οι Τούρκοι περίμεναν υπομονετικά τόσες δεκαετίες την κατάλληλη ευκαιρία για να αποσπάσουν άπαξ δια παντός την Κύπρο από τον εθνικό κορμό, οι Κύπριοι υπό το βάρος της οδυνηρής πρόσφατης εμπειρίας και του δικού τους Μνημονίου, κάνουν επιλογές που φαντάζουν ακατανόητες. Τον ίδιο άνθρωπο που ήταν αναφανδόν υπέρ του σχεδίου Ανάν το 2004, τον ανεκδιήγητο Αναστασιάδη που πήγε τότε κόντρα στο 76% του λαού του, τον έχουν τοποθετήσει 12 χρόνια μετά στο αξίωμα του προέδρου και του εμπιστεύονται τις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού! Στο μεταξύ οι δικοί μας πολιτικοί ταγοί ξέρουν μόνο να αναμηρυκάζουν ότι «η Λευκωσία αποφασίζει και η Αθήνα συμπαρίσταται» για να πετάνε βολικά τις εθνικές ευθύνες από πάνω τους λες και η Κύπρος είναι η Μάλτα και θέλουμε απλώς να ξεφορτωθούμε αυτή και τα προβλήματά της.
Μέχρι τώρα υποτίθεται ότι η κυβέρνηση Τσίπρα αντιστέκεται στην πρεμούρα Αμερικανών και Τούρκων για άμεση επίλυση του Κυπριακού, προβάλλοντας την αξίωση για κατάργηση των εγγυήσεων ώστε να μην παραταθεί η παρουσία των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων στο νησί και να μην έχει στο μέλλον η Τουρκία δικαιολογία για νέα επέμβαση. Θα κρατηθεί όμως ανυποχώρητα αυτή η θέση ή θα υποκύψει τελικά η Ελλάδα κάτω από τις αφόρητες πιέσεις που είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα δεχτεί; Αν ο Τσίπρας επιδείξει στις προσεχείς διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό την ίδια ικανότητα που επέδειξε και πέρυσι στις Βρυξέλλες, τότε ζήτω που καήκαμε - θα πληρώνουμε την ανεπάρκειά του όχι για χρόνια αλλά για αιώνες.
Δεν αποκλείεται το «δώρο» της επίλυσης του Κυπριακού που προσφέρουν οι Αμερικανοί στον Ερντογάν να προορίζεται για αντιστάθμισμα άλλων στρατηγικών απωλειών που θα έχει προσεχώς η Τουρκία στο ανατολικό της μέτωπο (πιθανώς με την ίδρυση κουρδικού κράτους). Ωστόσο δεν είναι βέβαιο ότι τα αμερικανικά «δώρα» θα σταματήσουν εκεί. Σε περίπτωση που ο Ερντογάν καταφέρει να κλείσει το Κυπριακό με τρόπο που να τον συμφέρει, τότε θα έχει δέσει τον γάιδαρό του από αυτή την πλευρά και θα μπορεί να δει απερίσπαστος τι θα κάνει με το Καστελόριζο και τα άλλα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου τα οποία τον ενοχλούν πολύ λόγω της ΑΟΖ που έχουν.

Ίσως ένα τυχαίο συμβάν (μία πτώση αεροσκάφους, μία προσάραξη εμπορικού πλοίου σε διαφιλονικούμενη βραχονησίδα, μία αιματηρή εξέγερση λαθρομεταναστών σε κάποιο νησί μας κ.λπ) να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις και να καταλήξει στο θερμό επεισόδιο που όλοι απευχόμαστε. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι Τούρκοι είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να εκμεταλλευτούν ένα τέτοιο τυχαίο περιστατικό.