Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Μαύρο τέλος; Σχεδιάστηκε ο εγκλωβισμός των προσφύγων στην Ελλάδα sύμφωνα με την WSJ

Γ. Μαλούχος
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

Ημέρες μαύρου τέλους διανύει η Ελλάδα.

Επειτα από μία πτώχευση και τρία επάλληλα προγράμματα σκληρότατης λιτότητας, που αντί να την βοηθήσουν την τσάκισαν τόσο δημοσιονομικά όσο και αναπτυξιακά και κοινωνικά, η χώρα λυγίζει πλέον κάτω από το βάρος του προσφυγικού ζητήματος, αδύναμη να προφυλάξει τον εαυτό της τόσο από τα κύματα προσφύγων που την κατακλύζουν, όσο – ίσως και περισσότερο – από την υποκρισία των «εταίρων» και την «αλληλεγγύη» που για άλλη μία φορά αυτοί επέδειξαν.

Αυτό το τραγικό για τον τόπο παραμύθι αυτής της δήθεν «αλληλεγγύης», το οποίο εξελίσσεται δραματικά εδώ και έξι χρόνια, έφτασε τώρα στο αποκορύφωμα αλλά και στην πλήρη απογύμνωσή του με τους «εταίρους» να καρφώνουν το τελευταίο καρφί της ελληνικής καταστροφής.

Ακόμα και ο έγκυρος διεθνής Τύπος έχει γεμίσει πια από χθες με εκτιμήσεις και πληροφορίες που δείχνουν τι πραγματικά συμβαίνει: η Wall Street Journal αναφέρεται σε συγκεκριμένες πλέον πληροφορίες για ένα κρυφό, ως τώρα, Σχέδιο Β, σύμφωνα με το οποίο σχεδιάστηκε ο εγκλωβισμός των προσφύγων στην Ελλάδα, ενώ, την ίδια ώρα, σημαντικές γερμανικές εφημερίδες κάνουν πια λόγο για το δίπολο «σωτηρία Μέρκελ – καταστροφή Ελλάδας» καθώς στην πολιτική που ασκείται σε «ευρωπαικό» επίπεδο δεν βλέπουν τίποτε άλλο παρά την προσπάθεια του Βερολίνου να αποκρούσει το προσφυγικό που κοντεύει να καταπιεί τη γερμανική κυβέρνηση. Κι αυτό παρά φυσικά τα λόγια εφησυχασμού που εκπορεύονται από την πρωτεύουσα της Γερμανίας αλλά που, φυσικά, δεν πείθουν πλέον απολύτως κανέναν, ειδικά την ώρα που με πρωτοβουλία της Αυστρίας κλείνουν τα σύνορα.

Και η Ελλάδα απλώς τα παρακολουθεί όλα αυτά ανήμπορη πια να κάνει το παραμικρό. Απλώς παρακολουθεί την Τουρκία να έχει μετατρέψει το προσφυγικό σε ελληνική εθνική καταστροφή, το Αιγαίο να έχει αποκτήσει ξαφνικά μία εκτεταμένη γκρίζα ζώνη, το Καστελόριζο να έχει ουσιαστικά χάσει πια την ελληνική πλειοψηφία όσων βρίσκονται πάνω στο νησί και τη διεθνή απομόνωση να καλπάζει με συνέπειες από τις οποίες δεν έχουμε δει ακόμα τίποτα.

Εν μέσω αυτής της φοβερής πολλαπλής καταστροφής είναι πάντως βέβαιο ότι η Ιστορία δεν θα χαριστεί σε αυτούς που έφτασαν την Ελλάδα ως εδώ.

Ανοιχτά σύνορα; Κ. Τσίπρα, ετοιμαστείτε για τις εθνικές συνέπειες της αφροσύνη σας

Ποιος φταίει;

Απόστολος Διαμαντής
TVXS

Οι μελοδραματικές κορώνες για τους δυστυχισμένους πρόσφυγες και μετανάστες μουσουλμάνους της Ασίας, που κατακλύζουν μαζικά την Ελλάδα, κρύβουν συνήθως πολιτική σκοπιμότητα και φυσικά διαστρέφουν την αλήθεια.

Οι κύριοι υπεύθυνοι για το δράμα των ανθρώπων αυτών είναι η τουρκική και η ελληνική κυβέρνηση.

Η πρώτη, διότι αντί να περιθάλψει και να φροντίσει αυτούς τους ομόδοξους πληθυσμούς τους ωθεί, σε συνεννόηση με τον ISIS, εσκεμμένα προς την Ελλάδα, ώστε να τους χρησιμοποιήσει ως πολιτικό γεωστρατηγικό όπλο, ενισχύοντας το ισλαμικό στοιχείο στην Ελλάδα και την Ευρώπη και η δεύτερη διότι, για ιδεολογικούς και πολιτικούς λόγους, θεωρεί πως δεν υπάρχουν εθνικά σύνορα και πιθανόν σκοπεύει κι αυτή να χρησιμοποιήσει την παρουσία τους για πολιτικούς σκοπούς, κυρίως απέναντι στους δανειστές, συμψηφίζοντας το μνημόνιο με την μουσουλμανική απειλή.

Τουρκία και Ελλάδα λοιπόν είναι οι χώρες που ευθύνονται αποκλειστικά για το δράμα των προσφύγων και των μεταναστών, αν εξαιρέσουμε φυσικά τους ισλαμοφασίστες, που εξόπλισαν οι δυτικές κυβερνήσεις και οι οποίοι διέλυσαν τα αραβικά καθεστώτα και σκόρπισαν το χάος στη Μέση Ανατολή. Δεν ευθύνεται λοιπόν ούτε η Αυστρία, ούτε τα Σκόπια, ούτε κανένας άλλος και η ελληνική κυβέρνηση, εάν ήθελε να δείξει πυγμή, θα έπρεπε να αποσύρει τον πρέσβη της από την Τουρκία και όχι από την Αυστρία και να απαιτήσει, από ΝΑΤΟ, ΕΕ και Τουρκία, διακοπή της παράνομης διακίνησης μουσουλμανικών πληθυσμών στα νησιά της.

Οι ευρωπαϊκές χώρες, έχοντας ήδη οι περισσότερες συμπαγείς μουσουλμανικούς πληθυσμούς στο έδαφός τους (πληθυσμούς που δεν είναι διατεθιμένοι να αφομοιωθούν πολιτισμικά, καθώς προτάσσουν το νόμο του Κορανίου έναντι του κοσμικού νόμου) δεν έχουν καμμία δυνατότητα να δεχθούν και άλλους μουσουλμάνους. Πρώτον, διότι αυτό δεν το επιθυμούν οι λαοί τους οποίους εκπροσωπούν και στους οποίους και μόνον δίνουν λογαριασμό και δεύτερον, διότι είναι προφανές ότι η ισλαμική τρομοκρατία, η οποία ευνοείται από την μαζική μετακίνηση, είναι ο υπ' αριθμόν ένα παγκόσμιος κίνδυνος αυτή τη στιγμή. Επομένως, η ΕΕ δεν πρόκειται να δεχθεί παρά μόνον ένα περιορισμένο αριθμό προσφύγων από την Συρία. Και κανέναν παράνομο μετανάστη.

Ανοιχτά σύνορα;
Η ελληνική κυβέρνηση, χωρίς ενδοιασμό, άνοιξε τα θαλάσσια σύνορα, προτάσσοντας ανθρωπιστικά επιχειρήματα. Πρόκειται για υποκρισία, χωρίς καμία λογική στήριξη. Πρόβλημα επιβίωσης από πόλεμο και πείνα έχει αυτή τη στιγμή ολόκληρη η Αφρική και η μισή Ασία.

Τί σημαίνει είμαι υποχρεωμένος να δέχομαι πρόσφυγες και μετανάστες;

Δεν υπάρχει όριο σ' αυτήν την υποχρέωση; Εάν αύριο, για κάποιο λόγο, αποφασίσει η Αφρική ως ήπειρος να πλεύσει προς την Λέσβο, θα πρέπει να εγκατασταθεί στο Αιγαίο;

Τι είναι αυτό; Φυσικό φαινόμενο; Δεν υποχρεούται ένα κράτος να λάβει μέτρα αποτροπής της μαζικής εισβολής; Εφόσον η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να προστατέψει τη ζωή των παράνομων μεταναστών και προσφύγων, γιατί επιτρέπει την είσοδό τους; Ανθρωπισμό με τις πλάτες των άλλων σκόπευε να κάνει; Τους ρώτησε;

Τα επιχειρήματα περί ανοιχτών συνόρων δεν στέκουν και είναι πολύ επικίνδυνα για την εθνική ασφάλεια, για την ύπαρξη ακόμα του ελληνικού κράτους. Μια χώρα πτωχευμένη, με νοσοκομεία που καταρρέουν, με την πρωτεύουσά της ήδη γκετοποιημένη και κατεστραμμένη, με ετοιμόρροπη δημόσια εκπαίδευση, με έντονο μουσουλμανικό στοιχείο στη Θράκη και με μια ισλαμική χώρα απέναντί της που είναι ιστορικά εχθρική, κατακτητική και ήδη αμφισβητεί τα ελληνική κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, μια τέτοια χώρα, σαν την Ελλάδα, είναι δυνατόν να δέχεται ασυζητητί μαζική ισλαμική εγκατάσταση στο έδαφός της;

Να δράσουμε μονομερώς
Ο πρόεδρος της Αυστρίας σωστά κατηγόρησε την Ελλάδα ότι λειτουργεί σαν γραφείο ταξιδίων. Οι αμερικανοί, αφού μας έδωσαν συγχαρητήρια για την γενναιοδωρία μας, τόνισαν, επίσης σωστά, πως κάθε χώρα έχει το απόλυτο δικαίωμα να φυλάει τα σύνορά της με τον τρόπο που αυτή νομίζει. Και οι ευρωπαίοι ετοιμάζονται τώρα να μας δώσουν οικονομική βοήθεια, ώστε να μην δούνε σκηνές μουσουλμάνων στις δικές τους πρωτεύουσες. Και να τις εγκαταστήσουν μονίμως στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Να διαφυλάξουν τη Βιέννη και να καταστρέψουν την Αθήνα.

Είναι προφανές πως η κυβέρνηση- η παρούσα ή άλλη - θα πρέπει επειγόντως να αποφασίσει την φύλαξη των θαλασσίων συνόρων και αφού περιθάλψει όσους μπήκαν στο έδαφός της και αφού τους προστατέψει πλήρως, να λύσει το θέμα και να εκτελέσει το συνταγματικό καθήκον της.
Είτε με την βοήθεια της ΕΕ είτε μονομερώς.

Η κατάσταση είναι απρόβλεπτη… τέλος το καλαμπούρι του ανθρωπισμού

Σε ένα είδος ιδιότυπου πολέμου έχει εμπλακεί τα τελευταία 24ωρα η χώρα, με τις ορδές των κατατρεγμένων να ορθώνονται ως «ανθρώπινη ασπίδα» ανάμεσα σε ορατούς και αόρατους εχθρούς...

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ

http://www.dimokratianews.gr

Το σχέδιο αποκαλύφθηκε. Μαζί με την οικονομική εξουθένωση και την δανειακή ομηρία, η Ελλάδα καλείται να υποδεχθεί ένα κύμα εισβολής κατατρεγμένων που καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν θέλει να φιλοξενήσει. Η αντικειμενική αδυναμία φύλαξης της απέραντης ακτογραμμής του Αιγαίου, έχει καταστήσει την πατρίδα μας έρμαιο μεταξύ της τακτικής «ξεφορτώματος ψυχών» που ακολουθεί η Άγκυρα και του σκόπιμου «μποτιλιαρίσματος» στα βόρεια σύνορα μας που επιβάλει η «δασκαλεμένη» από την… ανασυσταθείσα Αυστροουγγαρία, ΠΓΔΜ.

Η κατάσταση επομένως είναι απρόβλεπτη ως προς την εξέλιξη της. Είναι αδύνατον να υπολογιστεί ο τελικός αριθμός προσφύγων και λαθρομεταναστών που θα εγκλωβιστούν σε...

ελληνικό έδαφος αν κλείσουν οριστικά τα σύνορα στα Σκόπια και το ΝΑΤΟ δεν καταφέρει να περιορίσει δραστικά την διακίνηση από τις απέναντι ακτές.

Σήμερα μετράμε 50 χιλιάδες που βρίσκονται παγιδευμένοι στην ελληνική επικράτεια. Αύριο μπορεί να μιλάμε για δεκαπλάσια νούμερα. Στα τουρκικά παράλια βρίσκονται στρατοπεδευμένα άλλα δύο εκατομμύρια επίδοξων μεταναστών που βιάζονται να φτάσουν στην Γερμανία. Αν στην ερχόμενη σύνοδο για το προσφυγικό η Τουρκία αρνηθεί να συνεργαστεί εμπράκτως, που είναι και το πιθανότερο, η Ελλάδα θα πρέπει μαζί με τα… βέτο να ετοιμάζεται και για ένα ασύλληπτο ανθρώπινο τσουνάμι.

Κάπου εδώ, αγαπητοί φίλοι, τελειώνει και το καλαμπούρι του ανθρωπισμού. Γιατί αν είναι να καταστρέψουμε την χώρα και να αλλοιώσουμε αμαχητί την ήδη προβληματική πληθυσμιακή της υπόσταση θα έχουμε προδώσει όχι μόνο τις εθνικές μας αξίες, αλλά και το μέλλον των επόμενων γενιών. Τέτοιου είδους προδοσίες γίνονται μόνο σε καιρό πολέμου ή ξένης κατοχής.

Χρειάζονται λοιπόν σκληρές αποφάσεις. Και μονομερείς, όπως ακριβώς κάνουν οι Αυστριακοί και τα τσιράκια τους για να προστατέψουν το τομάρι τους.

Είναι αλήθεια ότι σε αυτό τον πόλεμο η Ελλάδα δεν έχει πραγματικά πυρομαχικά.

Ούτε μπορεί να πνίξει γυναίκες και παιδιά, ούτε να σταματήσει την εισβολή με τα όπλα. Μπορεί όμως και οφείλει, με οποιοδήποτε κόστος έχει αυτό, να καταστήσει την χώρα μας αντιδημοφιλή προορισμό για τους επίδοξους μετανάστες που νομίζουν ότι το ελληνικό έδαφος είναι μια ελεύθερη ζώνη τράνζιτ. Χωρίς περιορισμούς και χωρίς νόμους, με καλοκάγαθους λιμενικούς, αστυνομικούς θεατές, γιαγιάδες να τους προσφέρουν σοκολάτες και κανάλια να βιντεοσκοπούν το μακρύ ταξίδι τους.

Δυστυχώς τα δεδομένα άλλαξαν. Γιατί προέχει η επιβίωση των Ελλήνων. Κι αυτό το «we want go» που άναρθρα ακούγεται μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, πρέπει να καταστεί σαφές ότι δεν εξασφαλίζεται μέσω Ελλάδος.

Ποια είναι λοιπόν η λύση; Μία και μοναδική: Σχολαστικά περιφραγμένα στρατόπεδα φιλοξενίας σε υποβαθμισμένες βιομηχανικές περιοχές εκτός αστικού ιστού που θα προσφέρουν τα στοιχειώδη (αξιοπρεπή διανυκτέρευση, υγιεινή και σίτιση) αλλά θα φρουρούνται από τον ελληνικό στρατό, χωρίς την άδεια του οποίου δεν θα περνάει κουνούπι.

Θα κινδυνεύσουμε με εξεγέρσεις, μπορεί να σκεφτείτε. Οι πρόσφυγες είναι αποφασισμένοι και θέλουν πάση θυσία να φτάσουν στα σύνορα. Υπάρχουν γυναικόπαιδα ανάμεσα τους. Όλα αυτά σωστά. Δεν αποκλείεται να έχουμε και ατύχημα. Μπορεί και να ανοίξουν κεφάλια. Ποιος εγγυάται όμως, ότι με τη σημερινή παθητική τακτική εξασφαλίζεται το αντίθετο;

Είναι απολύτως αναγκαίο να συνειδητοποιήσουν οι επίδοξοι μετανάστες ότι όσο οι επάνω κρατούν τα σύνορα κλειστά, τόσο και εκείνοι θα παραμένουν υπό περιορισμό κυκλοφορίας.

Μόνο αν διαδοθεί στόμα με στόμα ότι η Ελλάδα κόβει την ελεύθερη διακίνηση μπορεί να ανασχεθεί η προσφυγική ροή. Κι ας αφήσουμε τα Νόμπελ της υποκρισίας για τίποτα ισουίτες φραγκολεβαντίνους.

Υπάρχει βεβαίως και μια δεύτερη λύση περισσότερο κυνική και απάνθρωπη. Να αραδιάσουμε καμιά πενηνταριά χιλιάδες πρόσφυγες στην ουδέτερη ζώνη με τα Σκόπια. Και άξαφνα να πούμε: Μισή-μισή η ευθύνη μάγκες για την τύχη τους. Εμείς θα τους ταΐζουμε μέχρι εσείς να ανοίξετε τα σύνορα… Θα ήθελα τότε να ξέρω ποιά φυλάκια θα έτρεχαν να γκρεμίσουν οι ορδές των απελπισμένων; Τα δικά μας ή τα δικά τους; Και ποιος θα ερχόταν αντιμέτωπος με τα γυναικόπαιδα ως ανθρώπινη ασπίδα. Εμείς ή αυτοί;…

Ας έχουν χάρη οι φίλοι μας οι κεντροευρωπαίοι που δεν είμαστε καθάρματα σαν και του λόγου τους…

Ο εντυπωσιοθηρικός ανθρωπισμός ομού μετά της διεθνιστικής αφελείας, εκρηκτικός συνδιασμός

«Δεν είναι τραγικό το να κηρυχθεί η χώρα σε έκτακτη ανάγκη -είπε - γιατί αυτό μπορεί να σου να λύσει τα χέρια για προσλήψεις»!
Τάδε έφη Μουζάλας. Και η χώρα μετατρέπεται αργά αλλά σταθερά σε αποθήκη ταλαιπώρων ανθρώπων που δεν έχουν διέξοδο, σε ένα απέραντο βοθρότοπο. Οι εμμονικοί αριστεριστές, πρώην καταληψίες που -λέμε τώρα- κυβερούν την χώρα ή μάλλον τον χώρο Ελλάδα συνεχίζουν τις ίδιες εμμονικές πολιτικές δίχως στρατηγικό σχέδιο. Και αυτό δεν έχει καμμία σχέση με την ανθρωπιστική στάση ΟΛΩΝ μας απέναντι στους συνανθρώπους μας που θέλουν να φύγουν αλλά έχουν εγκλωβιστεί εδώ. Το μείγμα είναι ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ!

Νίκος Αρ.

Η κυβέρνηση σε βέρτιγκο – καταυλισμοί σε όλη την Ελλάδα, λέει ο Δ. Δρίτσας

Του Γιάννη Σιδέρη

Ο ερασιτεχνισμός στην πολιτική έχει και τα… θετικά του. Δια στόματος Μουζάλα, έχουμε 22 χιλιάδες πρόσφυγες/μετανάστες και ως τον άλλο μήνα ενδέχεται να φτάσουν τις 50-70 χιλιάδες (και φυσικά οι κυβερνητικοί υπολογισμοί είναι κατά πολύ μετριοπαθείς). Ο υπουργός, επειδή προφανώς είναι οπαδός της θεωρίας του «ουδέν κακόν αμιγές καλού», ή της μεταμοντέρνας προτροπής «σκέψου θετικά» - διείδε και τη θετική πλευρά των πραγμάτων: «Δεν είναι τραγικό το να κηρυχθεί η χώρα σε έκτακτη ανάγκη -είπε - γιατί αυτό μπορεί να σου να λύσει τα χέρια για προσλήψεις»!

Επειδή ο υπουργός είναι σοβαρός άνθρωπος, ασχέτως καταλληλότητας για το συγκεκριμένο υπουργείο, το επιχείρημά του δείχνει ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε βέρτιγκο. Είναι αμήχανη έως τρομαγμένη από το μέγεθος του προβλήματος, δεν γνωρίζει - και εν πολλοίς δικαιολογημένα - πώς να το διαχειριστεί, και φυσικά τρομάζει με τις αντιδράσεις που θα προκαλέσουν στα σχέδιά της για κατανομή των προσφύγων/μεταναστών σε όλη την επικράτεια.

Ο κ. Μουζάλας στο MEGA, διέψευσε τις πληροφορίες για 120 στρατόπεδα σε όλη την χώρα, και φρόντισε να καθησυχάσει τους έλληνες ότι θα «Είναι χώροι έκτακτης ανάγκης. Ο πληθυσμός να μην φοβηθεί ότι θα παραμείνουν εκεί μόνιμα».

Ωστόσο τον διαψεύδει ο «σύντροφός» του, υπουργός Ναυτιλίας Δ. Δρίτσας, ο οποίος στον ΣΚΑΙ δήλωσε ότι «Εφόσον δεν υπάρξει ευρωπαϊκή λύση ο καλύτερος τρόπος για να αντεπεξέλθουμε, χωρίς να σταματάμε τις προσπάθειες σε διπλωματικό επίπεδο, είναι η ισοκατανομή των βαρών σε όλη τη χώρα».

Φυσικά οι προβολείς γοητεύουν, η τηλεόραση - την οποία κατά τα άλλα καταγγέλλουν αενάως - ασκεί θελκτική επίδραση και δεν φείδονται όσον αφορά στην παρουσία τους. Δυο υπουργοί με αποκλίνουσες απόψεις, άρα φανερά χωρίς να είναι μέτοχοι κάποιου συγκεκριμένου σχεδίου - πέραν ίσως κάποιων γενικών σκέψεων του πρωθυπουργού - βγαίνουν στα κανάλια, σκορπούν ανησυχία, αντιφάσκουν μεταξύ τους, και πωλούν με το αζημίωτο ανθρωπισμό, καλώντας τους πολίτες «να μη φοβηθούν» με την επέκταση καταυλισμών σε όλη την Ελλάδα.

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης θέλει αναπροσανατολισμό του κράτους

Η κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, προβλέπεται από τους σχετικούς νόμους, αλλά δεν είναι «παίξε γέλασε», γιατί δεν είναι αυτοματοποιημένο «μάνιουαλ». Απαιτεί αναπροσανατολισμό της δράσης όλου του στενού και ευρύτερου κρατικού μηχανισμού, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κάθε κλίμακας, δημιουργία εθελοντικών οργανώσεων, ενεργοποίηση του λαού.

Ο παρών σχεδιασμός είναι προσανατολισμένος για την αντιμετώπιση πιο «παραδοσιακών» εκτάκτων περιπτώσεων (σεισμών, πυρκαγιών, και γενικώς κάθε είδους καταστροφών –τεχνολογικών , βιολογικών, χημικών, επιδημιών κλπ) αλλά δεν θα μπορούσε κατά τον σχεδιασμό του, να προβλέψει μία τέτοια κατάσταση σαν την πρωτόγνωρη που βιώνουμε.

Οι υπουργοί αντί δημοσίων σχέσεων και προβολής, έχουν απόλυτη υποχρέωση να σκύψουν επειγόντως στα σχέδια έκτακτης ανάγκης, να τα επικαιροποιήσουν, να τα προσαρμόσουν στην δραματικότητα της παρούσας κατάστασης, την οποία ούτως ή άλλως θα βιώσουμε και μάλιστα μακροπρόθεσμα. Και να φύγουν οι πρόσφυγες θα μας μείνουν οι μετανάστες. Για να φύγουν - που δεν θα φύγουν όλοι, αφού παράλληλα θα έρχονται άλλοι - θα χρειαστούν δεκαετίες.

Τα ανοιχτά σύνορα

Υπάρχει η διατυπωμένη ρήση ότι οι μετανάστες είναι σαν το νερό. Και να κλείσει μια ροή θα γλιστρήσουν από άλλη. Σαφώς, αλλά είναι άλλο να κλείσει ένα ποτάμι και να διαφύγουν ρυάκια. Η αναφορά γίνεται επειδή, επιθετικά, ο ΣΥΡΙΖΑ αποποιείται κάθε ευθύνης για το άνοιγμα των συνόρων, αφού οι πρόσφυγες/μετανάστες ούτως ή άλλως θα έρχονταν.

Δεν είναι ανθρωπισμός να ανοίγεις τα σύνορα γιατί αυτό λειτουργεί υποκινητικά, και στο τέλος δεν θα έρθουν κάποιες δεκάδες χιλιάδες, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια. Που θα φάνε, που θα κοιμηθούν, που θα δουλέψουν, πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Σε αυτά τα ερωτήματα δεν υφίσταται εύκολη απάντηση.

Η υπενθύμιση γίνεται επειδή θέλουν να ξεχνούν ότι στις αρχές Μαρτίου του ’15, είδε το φως της δημοσιότητας έγγραφο συνεργάτιδας της κας Τασίας Χριστοδουλοπούλου (της κας Σπαθανά), που έδινε εντολή να ανοίξουν τα σύνορα. Ο αρμόδιος υπουργός κ. Πανούσης ορκιζόταν ότι δεν ήξερε τίποτα και το χαρακτήρισε προβοκάτσια, ενώ ο πρόεδρος της Ένωσης Συνοριοφυλάκων Παναγιώτης Χαρέλας, προειδοποιούσε στο ΒΗΜΑ FM «θα δημιουργηθούν έντονα μεταναστευτικά κύματα στη χώρα μας».

Νέο έγγραφο: Η Χριστοδουλοπούλου τελικά έδωσε την “εντολή” για τους μετανάστες – Γιατί κρύβεται;

Αλλά προείχε ο εντυπωσιοθηρικός ανθρωπισμός ομού μετά της διεθνιστικής αφελείας. Τα έντονα μεταναστευτικά κύματα είναι εδώ.

Του Γιάννη Σιδέρη

Ωστόσο τον διαψεύδει ο «σύντροφός» του, υπουργός Ναυτιλίας Δ. Δρίτσας, ο οποίος στον ΣΚΑΙ δήλωσε ότι «Εφόσον δεν υπάρξει ευρωπαϊκή λύση ο καλύτερος τρόπος για να αντεπεξέλθουμε, χωρίς να σταματάμε τις προσπάθειες σε διπλωματικό επίπεδο, είναι η ισοκατανομή των βαρών σε όλη τη χώρα».

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης θέλει αναπροσανατολισμό του κράτους

Τα ανοιχτά σύνορα

Υπάρχει η διατυπωμένη ρήση ότι οι μετανάστες είναι σαν το νερό. Και να κλείσει μια ροή θα γλιστρήσουν από άλλη. Σαφώς, αλλά είναι άλλο να κλείσει ένα ποτάμι και να διαφύγουν ρυάκια. Η αναφορά γίνεται επειδή, επιθετικά, ο ΣΥΡΙΖΑ αποποιείται κάθε ευθύνη για το άνοιγμα των συνόρων, αφού οι πρόσφυγες/μετανάστες ούτως ή άλλως θα έρχονταν.

Φυσικά η στήλη δεν αναφέρεται επ΄ ουδενί στους πρόσφυγες (και τη δυστυχία την οποία τους επέφερε - μην ξεχνιόμαστε- η επέμβαση της Δύσης, η οποία τώρα αποποιείται τις ευθύνες της), αλλά στους μετανάστες. Δεν είναι ανθρωπισμός να ανοίγεις τα σύνορα γιατί αυτό λειτουργεί υποκινητικά, και στο τέλος δεν θα έρθουν κάποιες δεκάδες χιλιάδες, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια. Που θα φάνε, που θα κοιμηθούν, που θα δουλέψουν, πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Σε αυτά τα ερωτήματα δεν υφίσταται εύκολη απάντηση.

Eίναι περισσότερο ανόητοι και ένοχοι από την εμμονική Τασία Χριστοδουλοπούλου

Όλα φαίνονται και είναι προσωρινά και εφήμερα από την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ πρόδωσε ή υπόκυψε στην ανάγκη υπογράφοντας το τρίτο Μνημόνιο. H κυβέρνηση υπονόμευσε τον εαυτό της και την χώρα παρουσιάζοντας την υπογραφή της στο Μνημόνιο ως λύση ανάγκης, προσωρινή...

Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Πηγή: Ινφογνώμων

Δεν είπε, με ειλικρίνεια, ότι αφού υπόγραψε δεν μπορεί πια να κάνει αλλιώς ούτε αυτή ούτε εμείς και θα πρέπει να ξεσκιστούμε, να εφαρμόσουμε όσα επιτάσσει το Μνημόνιο, πάει και τελείωσε. Όχι δεν το είπε. Θα ήταν, όμως, μια καθαρή στάση, χωρίς αντιφάσεις. Δεν το είπε επειδή δεν μπορούσε να υποσχεθεί το μόνο που θα έδινε προοπτική στην ίδια και στον κόσμο: Δηλαδή να πείσει ότι το τούνελ έχει διέξοδο και φως στο τέλος, ότι είναι πράγματι προσωρινό. Αντ’ αυτού υποσχέθηκε ότι μπορεί να κάνει και όσα υποσχέθηκε πχ στη Θεσσαλονίκη και όσα επιτάσσει το Μνημόνιο! Ο κόσμος πολύ σύντομα κατάλαβε αυτό που ήδη ήξερε: δεν μπορεί να υπηρετείς ταυτόχρονα δυο Κυρίους.

Το ψέμα πριν και μετά το δημοψήφισμα βαραίνει την κυβέρνηση όπως η απάτη της Εύας. Από τότε και ακόμα δεν ξεπλύθηκε η αμαρτία. Η κυβέρνηση έχει πλήξει βαριά την αξιοπιστία της αλλά και αυτή της χώρας. Στην καλύτερη περίπτωση πχ οι αγρότες... μπορεί να διαλύσουν τα μπλόκα. Πιστεύει κανείς ότι και αυτή τη φορά θα ξεχάσουν και θα ψηφίσουν τους «ίδιους», δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί να το κάνουν όταν έχουν μπροστά τους τον αυθεντικό εκπρόσωπο του παλιού γνωστού κατεστημένου με το οποίο τα έβρισκαν πενήντα χρόνια και βάλε, όλοι κουτσο-βολεμένοι; Οι αγρότες και όλος ο κόσμος ψήφισε αλλιώς, δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τα πράγματα έμειναν ίδια και χειρότερα. Η επιστροφή στα παλιά συμβαδίζει με την απογοήτευση.

Πριν η χώρα υπόφερε αλλά μετά το δημοψήφισμα μπήκε σε περίοδο αστάθειας και αμφιβολίας, σε βαθιά ομίχλη χωρίς πυξίδα, σε τέτοια κρίση ώστε να αισθάνεται ο κ. Μητσοτάκης ότι μπορεί να λέει πως δεν έχει εμπιστοσύνη στην (αριστερή) κυβέρνηση, ατιμώρητα.

Το χειρότερο είναι ότι εξαπατούμε τον εαυτό μας, κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουμε πως ο προφανέστερος διάδοχος (να πούμε ο σωτήρας θα ήταν άτοπη προσβολή στη λογική) είναι ο απόλυτος εγγυητής ότι θα κάνει αυτό που θέλουμε να αποφύγουμε. Ο προβαλλόμενος ως διάδοχος προσπαθεί να κάνει αυτό που δεν έκανε η κυβέρνηση: να είναι ειλικρινής. Πλην, όμως, (πέραν του οικογενειακού ονόματος που προσπαθεί να το ρίξει στη λήθη) η ειλικρίνειά του δεν μπορεί να τον ωφελήσει, αυτόν. Επειδή η Αριστερά θα ήταν πειστική ότι ζητάει μεν αναγκαστικές θυσίες αλλά από την ίδια την φύση της προορίζεται να ανοίξει άλλους δρόμους ενώ ο εν λόγω διάδοχος υπόσχεται, δια της ειλικρίνειάς του, να μετατρέψει τη μακρά αλλά, υποτίθεται, προσωρινή κατάσταση σε διηνεκές καθεστώς.

Είναι κοινός τόπος ότι μάλλον στάσιμοι μείναμε από την εποχή του πρώτου Μνημονίου σε αιτήματα και επίγνωση των πραγμάτων. Στην ουσία το αίτημα είναι το ίδιο από την αρχή: να γυρίσουμε εκεί που ήμασταν, στο επίπεδο ζωής που χάσαμε. Κανείς εντός και εκτός Κοινοβουλίου δεν αποτολμά να πει: αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Όλοι έρχονται με υποσχέσεις επεκτείνοντας ένα ατέρμονα φαύλο κύκλο, σάπιο ως το μεδούλι του. Χαρακτηριστικά, το προσφυγικό: Έως και Νόμπελ για τη σωτηρία των προσφύγων θέλουμε να διεκδικήσουμε αλλά ταυτόχρονα διαδηλώνουμε με πάθος εναντίον κάθε ιδέας να εγκατασταθούν στη γειτονιά μας, ας πάνε στον κάτω μαχαλά, λέμε, κατά μίμηση των Ευρωπαίων και των ευρωπαϊκών ιδανικών (!) που βλέπουν τη χώρα μας ως αποθήκη ψυχών ή αποθήκη εκρηκτικών, για την ακρίβεια.

Ελάχιστοι τολμούν να πουν (και ουδείς συγκινείται) ότι εκτός από όντως ανθρωπιστικό, το προσφυγικό είναι και θέμα Εθνικής Ασφάλειας, αλλοίωσης της πληθυσμιακής ομοιογένειας, όπλο μας έναντι κάθε εξωτερικής επιβουλής. Αλλά γιατί να το πει; Αναγνωρίζουν οι κυβερνήσεις μήπως θέμα επιβουλής;

Εκτός από την ανόητη ηλιοθεραπεία της Τασίας πρόβλεψε κανείς στην κυβέρνηση, από τον αρμόδιο Κοτζιά μέχρι το Μαξίμου, τον επερχόμενο κατακλυσμό των προσφύγων, τι σήμαινε η κάθοδος του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, τις αξιώσεις της Τουρκίας;

Στην Αριστερά, η μόνη ενασχόληση με την εξωτερική πολιτική είναι μη τυχόν και έχουμε καλή σχέση με το «σιωνιστικό» Ισραήλ που καταπιέζει τους Παλαιστίνιους αδιαφορώντας, δια της σιωπής, πχ αν τώρα που μιλάμε η Κύπρος ετοιμάζεται να παραδοθεί ως Ιφιγένεια στην Τουρκία.

Αυτά και να μην ξεχνάμε φυσικά πόσο κακός είναι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, έτσι γενικώς. Μένουμε- φεύγουμε από την ΕΕ και το ευρώ τι περισσότερο, λιγότερο, διαφορετικό, θα πούμε και θα κάνουμε; Τι, αφού δεν το λέμε από τώρα;

Τι σημαίνει «την αλήθεια στο λαό»; Ποιος πραγματικά ρωτά και απαντά με σοβαρότητα στο ερώτημα γιατί η Αριστερά στην Ευρώπη φυτοζωεί και στη Λ. Αμερική καταρρέει μετά από κάποια χρόνια άνθισης;

Γιατί στην Αριστερά πιστεύουν ότι είναι αυτονόητο πως η φτώχεια οδηγεί στα ακροδεξιά;

Γιατί η Ρωσία, όταν οι αυτονομιστές συνέτριβαν τους εγκάθετους στην Ουκρανία, τους σταμάτησε πριν να καταλάβουν τη Μαριούπολη και γιατί τώρα φαίνεται να επαναλαμβάνει το ίδιο συμφωνώντας με τις ΗΠΑ σε εκεχειρία πριν να καταληφθεί το Χαλέπι; Δείγμα σχετικής αδυναμίας; Προθυμία συνενοχής με τις ΗΠΑ;

Γιατί κανείς στην Αριστερά δεν αποδέχεται ότι η Γιάλτα ισχύει, τουλάχιστον για την Ελλάδα; Κάτι που εξηγεί πολλά, ίσως όλα.

Πλησιάζει η ώρα που θα τραβηχτεί ο "φερετζές"

Η αίσθηση είναι διάχυτη παντού. Η χώρα περπατάει πάνω σε διάφορα ναρκοπέδια. Για την ακρίβεια, παραπατάει. Το ζητούμενο δεν είναι πλέον το αν θα βγει ζωντανή και αρτιμελής από αυτήν τη διέλευση μελλοθανάτου, αλλά ποια νάρκη θα πατήσει και ποιο κομμάτι της θα κοπεί. Οσο μακάβρια και αν σας φαίνεται η περιγραφή, είμαι βέβαιος ότι δεν θα διαφωνήσετε.

Τι να πιάσεις και τι να αφήσεις; Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις; Ενας ατέλειωτος αχταρμάς. Τεράστια ζητήματα, υψίστης σημασίας και κρισιμότητας για την πορεία της πατρίδας, της δημοκρατίας και των πολιτών της, δείχνουν εγκαταλελειμμένα.

Μοιάζουν χαμένα μεταξύ άγνοιας και ανεπάρκειας, ιδεοληψίας και ιδιοτέλειας, σε χέρια κυβερνητών ανεπίδεκτων μαθήσεως, όσες επαναλήψεις και αν κάνουν. Τίποτε δεν προχωράει, πουθενά. Κανένα σχέδιο δεν υπάρχει ούτε για τα τρέχοντα, πόσο μάλλον για τα μελλούμενα. Αντιθέτως, μέρα με τη μέρα δυναμώνει σε όλους η πεποίθηση ότι πλησιάζει το μοιραίο.

Η ένοχη σιωπή και η νευρική ταραχή όλων των ελίτ της χώρας το προαναγγέλλουν. Βουβές, στέκουν σαστισμένες μπροστά σε αυτό που βλέπουν να έρχεται. Θυμίζουν προφητείες της Κασσάνδρας. Το μόνο που ελπίζουν είναι να διασωθούν μέσα στον σωρό των ερειπίων που συσσωρεύονται συνεχώς πάνω μας, πρωτίστως με δική τους ευθύνη.

Πότε και πού ανέλαβαν τον ηγετικό ρόλο τους;
Στην πολιτική, στην οικονομία, στην κοινωνία, στην τέχνη, στην εκπαίδευση, την ενημέρωση.
Πότε υπερέβησαν τα όρια του πολυτελούς μικρόκοσμού τους για το κοινό συμφέρον;
Πότε τόλμησαν να διακινδυνεύσουν κάτι από τα κεκτημένα τους στον βωμό της ευθύνης;
Πότε διανοήθηκαν να στερηθούν κάποιο από τα προσδοκώμενα οφέλη τους στο όνομα μιας αλήθειας που έπρεπε να πουν και να υποστηρίξουν;

Στις 3 Φεβρουαρίου ο Martin Wolf, βασικός σχολιαστής των «Financial Times», δημοσίευσε ένα συγκλονιστικό άρθρο με τίτλο: «Βάλτε τέλος στην ασυδοσία των ελίτ της Δύσης». Εξηγεί εκπληκτικά πώς οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις, το Προσφυγικό, η ανισότητα και ο χρηματιστηριακός πλούτος οδηγούν τις κοινωνίες στα όριά τους και τους πολίτες στον λαϊκισμό και γιατί αυτά απειλούν τη δημοκρατία. Τελειώνει έτσι: «Οι δυτικές κοινωνίες αντιμετωπίζουν αυξανόμενες πιέσεις. Μεγάλη μερίδα των πολιτών αισθάνεται περιφρονημένη και στερημένη. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να συνεχίσει να παραβλέπεται».

Αν αυτά αφορούν την ανάλυση της μεγάλης εικόνας, φανταστείτε τι περιμένει τη θλιβερή μας πραγματικότητα. Οταν τη συνθέτουν μάλιστα ανθρωποειδείς συμπεριφορές που είτε σατιρίζουν την αναπηρία είτε ολοφύρονται υποκριτικά για τον χαμό ενός νέου ανθρώπου που τον έκραζαν ανελέητα μόλις την προηγουμένη του θανάτου του!

Ισως δυστυχώς μόνο μία τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να μας αφυπνίσει και να μας κινητοποιήσει. Συμβαίνει πάντα έπειτα από μεγάλες καταστροφές σε όλη την Ιστορία. Αφού για την ώρα αποδεικνυόμαστε ανίκανοι να την αποτρέψουμε, τουλάχιστον ας ελπίσουμε, έστω και κατά σχήμα τραγικά οξύμωρο, ότι θα επωφεληθούμε.

Οποιος και ό,τι τραβήξει τον «φερετζέ» που σκεπάζει μέχρι σκασμού τις ζωές μας μέσα στην τελματώδη ακινησία που μας έχει επιβληθεί πανταχόθεν και παντοιοτρόπως, μόνον καλό θα μας κάνει. Θα φανεί επιτέλους ξανά το πραγματικό μας πρόσωπο! Μόνο με αυτό... σωσίβιο (!) θα έχουμε ελπίδες να μη φορέσουμε, ποτέ πια, τους πραγματικούς... φερετζέδες που εξυφαίνονται αυτήν τη στιγμή για μας από εχθρούς και «φίλους»!

Γιώργος Κ. Στράτος
Πηγή "Δημοκρατία"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Απειλείται η ιστορική και εθνική μας υπόσταση, η ΠΟΛΙΤΙΚΗ μας ΟΝΤΟΤΗΤΑ;

«Προσφυγικό»:Η τρομοκρατία των «ανθρωπιστικών» δακρύων...

Πηγή: Περιοδικό Ρεσάλτο

Σπαραγμός «ανθρωπιστικών» δακρύων έχει κατακλύσει, σαν νεροποντή, τα ΠΑΝΤΑ…
Οι πλέον σπαρακτικοί θρήνοι ξεπετάγονται από τα στόματα των μαφιόζων του χρήματος και των κτηνάνθρωπων της εξουσίας: είναι αυτοί που δημιουργούν τη ΦΡΙΚΗ και την εμπορεύονται.
Καταιγίδες «ανθρωπιστικών» δακρύων από κείνους που είναι βουτηγμένοι από την κορυφή ως τα νύχια στο αίμα και στη βρωμιά, από κείνους που στάζουν αίμα απ' όλους τους πόρους…

Εάν είναι δυνατόν οι μαφιόζοι της δημοσιογραφικής πορνείας να σκούζουν …ανθρωπιστικά!!!

Το άλλοθι και το τεκμήριο αυτού του κατακλυσμιαίου «ανθρωπιστικού» σπαραγμού για την «προσφυγική» τραγωδία, το δίνουν, όπως σε κάθε ΕΓΚΛΗΜΑ του πλανητικού ιμπεριαλισμού (Νέα Τάξη), οι «αριστεροί»: Στην πρωτοπορία ο ΣΥΡΙΖΑ και οι επαγγελματίες «ανθρωπιστές» των «αριστερών» ΜΚΟ, καθώς και οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» της αριστεράς…

Αυτοί οι τελευταίοι έχουν ξεχάσει παντελώς τη μαρξιστική διαλεκτική και μοχθούν με φλύαρη «ανθρωπιστική» ηθικολογία και εικόνες φρίκης για καταναλωτική εμπορία, να συσκοτίσουν την πραγματικότητα, να αποκρύψουν το ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ παιχνίδι, το άμεσα καθοδηγούμενο από τα διεθνή και εγχώρια κέντρα εξουσίας, που παίζεται με το «προσφυγικό», καθώς και να επικαλύψουν τους μεγάλους ιστορικούς κινδύνους που μας απειλούν…

Εδώ απειλείται η ιστορική και εθνική μας υπόσταση, η ΠΟΛΙΤΙΚΗ μας ΟΝΤΟΤΗΤΑ, και οι «αριστεροί» αναλώνονται σε «ανθρωπιστικές» φλυαρίες και αφηρημένες ηθικολογίες, σε «συλλογές» εικόνων ΦΡΙΚΗΣ και δακρύβρεκτων σχολίων…

Στο παρακάτω κείμενο ο Ανδρέας Ζαφείρης ξεστομίζει κάποιες σημαντικές αλήθειες, και αναδεικνύει, έστω δειλά και διακριτικά, κάποιες σοβαρές πτυχές της πραγματικότητας και των εφιαλτικών κινδύνων που μας απειλούν…

Πολλοί τρέμουν να μιλήσουν ΑΝΟΙΚΤΑ για τα παιχνίδια της «προσφυγικής» τραγωδίας διότι η σπαρακτική «ανθρωπιστική» τρομοκρατία κυριαρχεί ολοκληρωτικά…

Διαβάστε το κείμενο του Ανδρέα Ζαφείρη

Αποχαιρέτα το Καστελόριζο που χάνεις…
Ο ΦΡΑΧΤΗΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ, ΤΗΣ ΕΙΔΟΜΕΝΗΣ ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ

Η σκηνή είναι πραγματική. Σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων, μεγάλου ιδιωτικού καναλιού. Ο δαιμόνιος Έλλην ρεπόρτερ έχει μεταβεί την Ιταλία για ρεπορτάζ στις βάσεις του ΝΑΤΟϊκού στόλου που θα «περιπολεί» στο Αιγαίο. Φορώντας στολή Top Gun και ανάλογο ύφος, επιβαίνει σε ελικόπτερο και δηλώνει: «Αυτή τη στιγμή συμμετέχουμε σε άσκηση για βύθιση εχθρικού υποβρυχίου»!!

Προφανώς και δεν κατάλαβε τι έλεγε εκείνη τη στιγμή.

Προφανώς και ο ΝΑΤΟϊκός στόλος κάνει ασκήσεις για να αντιμετωπίσει (με βύθιση μάλιστα) τα υποβρύχια των Σύρων και Αφγανών προσφύγων. Και εάν η αφέλεια ενός δημοσιογράφου μπορεί να είναι έως και συμπαθής, η «αφέλεια» του κυρίαρχου πολιτικού προσωπικού αγγίζει πλέον το έγκλημα.

Ο ΝΑΤΟϊκός στόλος δεν έρχεται στο Αιγαίο για να «λύσει» ένα θέμα, που έτσι και αλλιώς δε λύνεται με στρατιωτικό τρόπο.
Έρχεται για να μετατρέψει το Αιγαίο σε ΝΑΤΟϊκό αρχιπέλαγος, σε απέραντη στρατιωτική βάση.
Έρχεται για να φέρει τον πόλεμο όχι «ακόμη πιο κοντά στη χώρα», αλλά μέσα στη χώρα.

Έρχεται για να «ανοίξει» ακόμη περισσότερο το μέτωπο της Συρίας και να μετατρέψει, αντικειμενικά, την Ελλάδα σε σημείο επέκτασης των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή.

Όμως το σχέδιο αυτό φέρνει το πόλεμο και για ένα επιπλέον λόγο: η Τουρκία έχει «επιβάλει» την εξαίρεση των Δωδεκανήσων από το σχέδιο.

Ουσιαστικά έχει ήδη κλειδώσει/φωτογραφίσει το χώρο που θα στραφεί, «αυθόρμητα», η προσφυγική ροή το αμέσως επόμενο διάστημα. Και ό,τι αυτό συνεπάγεται.

3 εκατομμύρια πρόσφυγες έχουν «παγώσει» στη Τουρκία και η ροή τους βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του κράτους και του παρακράτους της γείτονος χώρας. Ένα κράτος που ήδη ετοιμάζει στρατεύματα για εισβολή στη Συρία, που ήδη διεξάγει εσωτερικό πόλεμο στο Κουρδιστάν, που αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο εξέγερσης στη μεγαλύτερη «κουρδική» πόλη του κόσμου, τη Κωνσταντινούπολη, που δε διστάζει να καταρρίψει ρωσικά μαχητικά.

Που δε θα διστάσει, μπροστά στα αδιέξοδα που συσσωρεύονται, σε συνεννόηση με ΝΑΤΟϊκά κέντρα, να μετατρέψει το προσφυγικό σε όπλο.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση, με μια φαινομενικά ακατανόητη απόφαση, αποφασίζει να «σταματήσει» τη προσφυγική ροή στα σημεία άφιξης, εγκλωβίζοντας στα νησιά του Αιγαίου χιλιάδες πρόσφυγες. Συγκεκριμένα νησιά (Μυτιλήνη, Σάμος, Χίος) θα μετατραπούν προσωρινά σε τεράστια hot spots. Αφέλεια; Ίσως και ναι.

Και η Αριστερά;

Έχει τη δυνατότητα να αναδείξει τον εγκληματικό ρόλο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Να οικοδομήσει ένα ευρύτατο πατριωτικό, αντιπολεμικό, αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο.

Που θα συνδέεται άμεσα και με τη προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και με το έμπρακτο διεθνιστικό καθήκον στους πρόσφυγες. Και το επόμενο κινηματικό ραντεβού να μην είναι μόνο στον Έβρο. Αλλά στην Ειδομένη. Γκρεμίζοντας, κυριολεκτικά, τους φράχτες της ΕΕ.

ΠΗΓΗ:
http://iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=23601:zafeiris-kastelorizo&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279

Διαβάστε σχετικά κείμενα εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9974
Και εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2016/02/blog-post_92.html

Διαβάστε ακόμα:
«Προσφυγική» τραγωδία: Η χαριστική βολή για την Ελλάδα
Εδώ:
http://resaltomag.blogspot.gr/2016/02/blog-post.html

Η Ελλάδα έγινε ελκυστικός προορισμός εξαιτίας της άφρονης πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ.

Είναι τραγικό για την Ελλάδα να συνεχίζεται το ίδιο λάθος, δηλαδή, να αναζητούμε πάντα τις ευθύνες στους άλλους για ό,τι κακό συμβαίνει στην πατρίδα μας και στον Ελληνισμό.
Τις μέρες αυτές, ενώ η Κύπρος συζητά σε κομματικό και εθνικό επίπεδο την «επόμενη μέρα», αφού ήδη ξεπέρασε σε μεγάλο βαθμό την κρίση, στην Ελλάδα, αντί να αναλύσουμε τα δικά μας λάθη, μια που οι εξωτερικοί παράγοντες και ο κόσμος ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΟΙ, η κυβέρνηση και τα εξαπτέρυγά της στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο ρίχνουν τις ευθύνες στους «άλλους» και ψάχνουν τους εχθρούς στο εξωτερικό, μια στο ΔΝΤ, μια την Ε.Ε. και μια στην Αυστρία, χωρίς καν ίχνος αυτοκριτικής για τα δικά τους λάθη, που συνέβαλαν στην καταστροφική πορεία στο οικονομικό και το προσφυγικό.

Επειδή πρέπει να βαδίζουμε πάντα με το χειρότερο σενάριο, η πατρίδα μας πρέπει να προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο να κλείσουν τα σύνορα προς την Ευρώπη και να παραμείνουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες.
Πόλεμοι, συγκρούσεις και δυστυχία υπήρχαν στον κόσμο και πριν αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας οι κυβερνήσεις του κ. Τσίπρα. Η Ελλάδα έγινε ελκυστικός προορισμός εξαιτίας της πολιτικής που άσκησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. μετά τις 25 Ιανουαρίου, μια πολιτική ανοικτών συνόρων που άσκησε μονομερώς η Ελλάδα, χωρίς να διαβουλευθεί με τις χώρες που υφίστανται τις συνέπειες της πολιτικής της.
Τώρα οι χώρες αυτές με τη σειρά τους κλείνουν μονομερώς τα σύνορά τους και μένει η Ελλάδα στην ουσία μόνη και αβοήθητη να διαχειριστεί το πρόβλημα που εν πολλοίς η ίδια δημιούργησε.
Αν τελικώς συμβεί το παραπάνω, που είναι και το πιο πιθανό, αφού εξ αντικειμένου είναι αδύνατο να σηκώσουν το βάρος του Προσφυγικού και της μετανάστευσης οι χώρες της Ε.Ε., αν δηλαδή όσοι εισέρχονται στην Ελλάδα δεν θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να περάσουν στην Ευρώπη, τότε μόνο θα πάψει να είναι ελκυστικός προορισμός η Ελλάδα και τότε θα μετριαστούν οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές. Απλά θα συνεχίσουν να έρχονται εκείνοι οι οποίοι -θέλοντας και μη- εξυπηρετούν τα σχέδια της Τουρκίας, που είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε μια ισλαμική χώρα.
Τα άλλα «μέτρα», όπως η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, η ανάκληση της πρέσβεώς μας στη Βιένη και η άρνηση στο αίτημα της υπουργού Εσωτερικών της Αυστρίας να επισκεφθεί τη χώρα μας, είναι ενέργειες χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα και λεονταρισμοί για εσωτερική κατανάλωση, που ίσως έχουν και αρνητικό αποτέλεσμα για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Αρα η Ελλάδα, ενώ θα προετοιμάζεται να δεχτεί εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες, πολλοί από τους οποίους θα εγκλωβιστούν στην πατρίδα μας, θα πρέπει να επεξεργάζεται πολιτικές διαχείρισης του προβλήματος και λήψης μέτρων για να μην ξαναζήσουμε αυτό το δράμα στο μέλλον.
Τα μέτρα αυτά θα μπορούσε να είναι:

Ακύρωση του νόμου που αναγνωρίζει εξάμηνη νόμιμη παραμονή σε όποιον εισέρχεται στην Ελλάδα,
ποινικοποίηση της παράνομης εισόδου σε όλους εκτός από τους αποδεδειγμένα πρόσφυγες πολέμου και από εκείνους σε όσους η ζωή τους κινδυνεύει στην Τουρκία.
Ενεργοποίηση των κέντρων κράτησης και ταχύτατη επαναπροώθηση παράνομων μεταναστών στη χώρα τους.
Δημιουργία στα προξενεία της Σμύρνης, της Κωνσταντινούπολης και της Αγκυρας μηχανισμών χορήγησης θεώρησης εισόδου σε πρόσφυγες πολέμου, για να εισέρχονται από νόμιμες οδούς στην Ελλάδα και να διευκολύνεται η πιο αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων μας, σε θάλασσα και στεριά.
Δημιουργία καταυλισμών για τη φιλοξενία αποκλειστικά προσφύγων πολέμου σε διάφορες περιοχές της χώρας, ύστερα από διαβούλευση με τους τοπικούς φορείς.

Τέλος, ελπίζουμε αυτή η εθνική περιπέτεια, που υπάρχει κίνδυνος να έχει σοβαρές συνέπειες σε ζωτικούς τομείς της εξωτερικής πολιτικής μας αλλά και στην ίδια την κοινωνία, να νουθετήσει επιτέλους εκείνους τους ιδεοληπτικούς, που προκάλεσαν προβλήματα στην πατρίδα πολύ μεγαλύτερα από το ούτως ή άλλως μικρό πολιτικό τους μέγεθος, για να μην ξαναζήσουμε στο μέλλον ανάλογες περιπέτειες.

Σάββας Καλεντερίδης
κυριακάτικη δημοκρατία

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Σκέψεις για την μετανάστευση-η Ανθρώπινη δυστυχία ως πολιτικό εργαλείο

Του Νίκου Αρ.

Η εικόνα είναι σουρρεαλιστική

Στην κατ' εξοχήν χώρα των σε κάθε επίπεδο ανευθύνων όπου όμως όλοι.... αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, ειδικά η πολύχρωμη και ανέμελη πολιτική τάξη που είναι διασπαρμένη σε διάφορα κόμματα-μαφίες, τα πάντα γίνονται ανεύθυνα...

Δρούν με βάση τις δογματικές ιδεοληψίες τους είτε περί ανθρωπισμού είτε περί κακοήθους εθνικισμού...

Δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τις προειδοποιήσεις των υπηρεσιών ασφαλείας για τους κινδύνους.

Μετατρέπουν το λιμενικό και το πολεμικό ναυτικό σε εργαλεία του τουρκικού επεκτατισμού.

Δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι οι μετανάστες είναι δυνητικά όργανο επεκτατισμού της τουρκίας

Από την μιά με τις δηλώσεις τους και τις πράξεις τους ενθαρρύνουν την είσοδο εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών και από την άλλην αντιμετωπίζουν τους βαλκάνιους γείτονες και τους ευρωπαίους εχθρικά...

Βασικά, παρέχουν κίνητρα στους μετανάστες να έρχονται ανεξέλεγκτα και στους διακινητές να διακινούν ανενόχλητοι, μετατρέποντας το λιμενικό σε συνεργάτες τους.

-Απευθύνουν πρόσκληση στους μετανάστες να έρχονται, να "λιαστούν".

-Καταργούν τα στρατόπεδα-χώρους προσωρινής φιλοξενίας της διοίκησης Σαμαρα-Βενιζέλου.

-Αφήνουν δεδάδες χιλιάδες ταλαιπωρημένους ανθρώπους "ελεύθερους".

-Αποφεύγουν να έρθουν σε ένα modus vivendi με τους "εταίρους".

-Δια χειλέων Καμμένου απειλούν τους ευρωπαίους ότι αν δεν...θα κατακλήσουν την Ευρώπη με μετανάστες

-Είναι φυσικό τα σοβαρά κράτη να αυτοπροστατευτούν. Κλείνουν τα σύνορά τους σε συννενόηση με τους βαλκάνιους γείτονες.

Συνεχίζουν την ηθικιστική προσέγγιση στις διεθνείς σχέσεις με απρόβλεπτες συνέπειες για την ασφάλειά μας.

Αποπνέουν ολοκληρωτισμό σε ό,τι έχει σχέση με το κράτος και τον πολίτη (και όχι μόνο με την οθωμανική υπεροφορολόγηση) αλλά και σε σχέση με την μετανάστευση. Οι μετανάστες είναι άγιοι και όλοι οι άλλοι ακροδεξιά μιάσματα που μολύνουν τον ιδανικό τους κόσμο της αδερφοσύνης των λαών.

Οι εύλογοι φόβοι των πολιτών βαφτίζονται εθνικισμός, ακροδεξισμός κατά το δοκούν από τους αριστεριστές πρώην καταληψίες που ούτε μπακάλικο δεν έχουν διοικήσει.

Τα ΜΜΕ νυχθημερόν βομβαρδίζουν τους ιθαγενείς, που μόνο όλο και πιο πολλούς φόρους έχουν υποχρέωση να πληρώνουν, με μαθήματα ανοχής -της ασυδοσίας του όλου συστήματος που επίσης κερδοσκοπεί από την μετανάστευση- στην (sic! διαφορετικότητα. Έχετε αναρωτηθεί γιατί δεν τους μεταφέρουν απ' ευθείας πχ. στην Θεσσαλονίκη και στην Καβάλα για τα σύνορα και τους αφήνουν στον Πειραιά; Πόσοι και ποιοί κερδοσκοπούν εις βάρων των ταλαιπώρων και ανέστιων συναθρώπων μας;

Όλοι είναι κακοί εθνικιστές εκτός από τους "ανθρωπιστές" των ΣΥΡΙΖΑ με τις μεγάλες καρδιές.

Το μείγμα αριστερίστικων ιδεοληψιών και απουσίας εθνικής πολιτικής τους κάνει επικίνδυνους για τα συμφέροντα της χώρας.

Θα ήταν ανθρωπιστικότερο να εξαγγείλουν εξ' αρχής μέτρα που θα απέτρεπαν την μαζική χρήση της Ελλάδας ως χώρου περάσματος των μεταναστών.

Αλλά δεν το έπραξαν: Άφησαν το σύνορα απορστάτευτα και ταυτόχρονα τα "τσούγκρισαν" με τους "εταίρους" μας.

Και μετά σύρθηκαν από τον άξονα Βερολίνου-Άγκυρας για να παραχωρήσουν εθνική κυριαρχία στο Αιγαίο.

Αν διαβάσετε την συμφωνία θα διαπιστώσετε ότι η Μεγίστη (Καστελόρριζο) δεν συμπεριλαμβάνεται στην συμφωνία γιατί δεν θεωρείται τμήμα του Αιγαίου αλλά της ανατολικής Μεσογείου. Έτσι οι τούρκοι, συνεχίζοντας τον πόλεμο-γιατί πόλεμο έχουμε- έστειλαν από την Πόλη μετανάστες στο Καστελόρριζο.

Δεν έβλεπαν, δεν προέβλεπαν; Άκουγαν τις προειδοπιήσεις των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας για την επερχόμενη καταιγίδα;

ή υπέθεταν ότι θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν ως όπλο για την έρμη την "διαπραγμάτευση";

Αν ναι, τότε ήρθε η ώρα βα πληρώσουμε τον ψευτοδιεθνιστικό τους οίστρο...

Δήμευση εισοδημάτων για όσους ακόμη παράγουν

Πηγή: http://www.capital.gr/

Του Σπύρου Δημητρέλη

Μια νέα φορολογική κλίμακα πρότεινε τις τελευταίες ημέρες στα τεχνικά κλιμάκια του κουαρτέτου των "θεσμών" η ελληνική πλευρά. Μετά τη διατύπωση σοβαρών επιφυλάξεων από την πλευρά των δανειστών για την εισπρακτική απόδοση της αρχικής φορολογικής κλίμακας που είχε προταθεί στους "θεσμούς και η οποία προέβλεπε την αύξηση του φορολογικού βάρους για τους μισθωτούς με ετήσιο εισόδημα πάνω από 60.000 ευρώ, το οικονομικό επιτελείο, με μία τροποποίηση, κατέβασε τον πήχη των επιβαρύνσεων πολύ χαμηλότερα, θεωρώντας πλέον "πλούσιους" αυτούς που έχουν ετήσιο εισόδημα από 35.000 ευρώ μικτά και πάνω, δηλαδή αυτούς που έχουν καθαρό μηνιαίο εισόδημα άνω των περίπου 1.700 ευρώ. Μάλιστα, το χτύπημα για τους φορολογουμένους με αυτό το μεσαίο εισόδημα θα είναι διπλό, καθώς έρχεται και νέα επιβάρυνση μέσω των αλλαγών στην κλίμακα της εισφοράς αλληλεγγύης.

Οι φορολογούμενοι τους οποίους στέλνει στο φορολογικό απόσπασμα η κυβέρνηση στο όνομα της φορολογικής δικαιοσύνης και της "μεταφοράς φορολογικού βάρους στους πλουσίους" είναι αυτοί που έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να κρατήσουν τις δουλειές τους απέναντι στη λαίλαπα της οικονομικής κρίσης, αυτοί που εξακολουθούν να πληρώνουν κάθε είδους φορολογία που σκαρφίζεται η εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών και αυτοί που συνεχίζουν να κρατούν όρθια την αγορά με την κατανάλωσή τους.

Χαρακτηριστικό της επιβάρυνσης για άλλη μια φορά των ίδιων και των ίδιων είναι και τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο ΣΕΒ για το ποιος πληρώνει τους φόρους εισοδήματος στην Ελλάδα. Από αυτή τη επεξεργασία προκύπτει ότι η ανώτερη μεσαία τάξη, δηλαδή όσοι δηλώνουν εισοδήματα 30.000 ως 100.000 ευρώ, είναι το 2,9% του συνόλου των φορολογουμένων, αλλά καλούνται να πληρώσουν το 29,9% του φόρου εισοδήματος.

Η πρόταση

Σύμφωνα με πληροφορίες του "K" η νέα, "βελτιωμένη" όσον αφορά την εισπρακτική της απόδοση, μορφή της φορολογικής κλίμακας που έχει προτείνει το υπουργείο Οικονομικών στους "θεσμούς" έχει ως εξής:

- Για εισόδημα έως 25.000 ευρώ ο φορολογικός συντελεστής διατηρείται στο 22%.

- Μικραίνει το κλιμάκιο εισοδήματος στο οποίο εφαρμόζεται ο επόμενος φορολογικός συντελεστής. Έτσι, από τα 25.000 έως τα 35.000 ευρώ θα εφαρμόζεται πλέον συντελεστής 32%.

- Για το εισόδημα πάνω από τα 35.000 ευρώ και έως τα 60.000 ευρώ θα εφαρμόζεται συντελεστής 42%.

- Για εισόδημα πάνω από 60.000 ευρώ εισάγεται, όπως έχει ήδη γίνει γνωστό, συντελεστής 50%. Στην πράξη, αυτό που γίνεται είναι ότι κατεβαίνει η εφαρμογή του ληστρικού συντελεστή 42% πολύ χαμηλότερα, δηλαδή θα ξεκινά να εφαρμόζεται από τα 35.000 ευρώ, αυξάνοντας κατά 10% την επιβάρυνση για το εισοδηματικό κλιμάκιο των 7.000 ευρώ από τα 35.000 έως τα 42.000 ευρώ. Αυτό προκαλεί επιβάρυνση έως και 700 ευρώ για όσους έχουν ετήσιο εισόδημα έως 42.000 ευρώ, ενώ οι επιβαρύνσεις αυξάνονται κατακόρυφα για όσους έχουν ετήσιο εισόδημα από μισθούς πάνω από 60.000 ευρώ, λόγω της επιβολής του συντελεστή 50%.

Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με την πρόταση που έχει καταθέσει η κυβέρνηση, δεν προβλέπονται αλλαγές στην έκπτωση φόρου έως 2.100 ευρώ που δίνεται σε μισθωτούς και συνταξιούχους και οδηγεί σε αφορολόγητο όριο έως και 9.500 ευρώ.

Επιβάρυνση για επαγγελματίες

Το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει ότι η σημερινή κλίμακα φορολόγησης των επαγγελματιών πρόκειται να αντικατασταθεί από την κλίμακα φορολόγησης των μισθωτών με τις αλλαγές που αναλύθηκαν παραπάνω, αλλά χωρίς την έκπτωση φόρου, δηλαδή χωρίς να δίνεται αφορολόγητο όριο. Η αλλαγή αυτή οδηγεί σε μικρή ελάφρυνση για όσους επαγγελματίες έχουν ετήσιο εισόδημα έως 25.000 ευρώ και σε επιβαρύνσεις για όσους έχουν ετήσιο εισόδημα άνω των 35.000 ευρώ. Η σημερινή κλίμακα των επαγγελματιών είναι 26% για εισόδημα έως 50.000 ευρώ και 33% για εισόδημα άνω των 50.000 ευρώ. Πλέον, το εισόδημα από ελευθέριο επάγγελμα θα φορολογείται με συντελεστή 22% για εισόδημα έως 25.000 ευρώ, 32% για το εισόδημα από 25.000 έως 35.000 ευρώ, 42% για το εισόδημα από 35.000 έως 60.000 ευρώ και 50% για το εισόδημα πάνω από 60.000 ευρώ.

Αύξηση έκτακτης εισφοράς

Εκτός από τη φορολογική κλίμακα, επιβαρύνσεις έρχονται για όσους έχουν ετήσιο εισόδημα άνω των 35.000 ευρώ και μέσω των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση στην κλίμακα της εισφοράς αλληλεγγύης. Η κλίμακα αποκτά αυξημένους συντελεστές, που φτάνουν ακόμα και το 10%, ενώ ο φόρος θα υπολογίζεται ανά κλιμάκιο και όχι επί του συνόλου του εισοδήματος, όπως γίνεται μέχρι σήμερα.

Παραδείγματα

- Μισθωτός με ετήσιο εισόδημα 37.000 ευρώ καλείται σήμερα να καταβάλει φόρο εισοδήματος 8.840 ευρώ. Με τη νέα κλίμακα που προτείνει το υπουργείο Οικονομικών, ο ίδιος φορολογούμενος θα κληθεί να πληρώσει φόρο 9.040 ευρώ, δηλαδή 200 ευρώ περισσότερα. Ο ίδιος φορολογούμενος καλούνταν να πληρώσει και εισφορά αλληλεγγύης 740 ευρώ, ενώ με τις αλλαγές στην εισφορά θα κληθεί να πληρώσει 790 ευρώ, δηλαδή 50 ευρώ περισσότερα. Η συνολική επιβάρυνση για τον συγκεκριμένο φορολογούμενο ανέρχεται σε 250 ευρώ.

- Μισθωτός με ετήσιο εισόδημα 50.000 ευρώ καλείται σήμερα να πληρώσει φόρο εισοδήματος 14.300 ευρώ. Με τη νέα κλίμακα που προτείνει η κυβέρνηση στους "θεσμούς", καλείται να πληρώσει 15.000 ευρώ, δηλαδή 700 ευρώ περισσότερα. Ο ίδιος φορολογούμενος καλείται να πληρώσει εισφορά αλληλεγγύης 1.000 ευρώ, αλλά με τη νέα κλίμακα της εισφοράς καλείται να πληρώσει 1.440 ευρώ. Έτσι, η συνολική επιβάρυνση για τον φορολογούμενο ανέρχεται σε 1.140 ευρώ.

- Ελεύθερος επαγγελματίας με ετήσιο εισόδημα 70.000 ευρώ πληρώνει σήμερα φόρο εισοδήματος 19.600 ευρώ και εισφορά αλληλεγγύης 2.800 ευρώ, δηλαδή συνολικά 22.400 ευρώ. Με τις νέες κλίμακες εισοδήματος θα πληρώσει 24.200 ευρώ και εισφορά αλληλεγγύης 2.640 ευρώ (σε αυτό το κλιμάκιο εισοδήματος προκύπτει μικρή μείωση επιβάρυνσης από την εισφορά αλληλεγγύης, που εξανεμίζεται από τη μεγάλη αύξηση του φόρου από τη βασική κλίμακα), δηλαδή συνολικά 4.440 ευρώ περισσότερα.

Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο" που κυκλοφορεί.

Η ατυχία να σε κυβερνούν Ελλάδα, άσφαιροι και ανίκανοι καταληψίες

Πηγή: Πόντος news

Στην προμετωπίδα του Διοικητηρίου της Στρατιωτικής Σχολής Ευλεπίδων, όπου τώρα στεγάζεται η Σχολή Εθνικής Αμύνης, υπήρχε ο θυρεός της σχολής και η βασική αρχή την οποία πρέπει να κάνει κτήμα του και να ενστερνιστεί ο κάθε Εύελπις, για να μπορεί να γίνει ένας χρήσιμος ηγήτορας του Ελληνικού Στρατού. Πρόκειται για το ρητό «Άρχεσθαι μαθών άρχειν επιστήσει», που αποδίδεται στον Σόλωνα, τον νομοθέτη της αρχαίας Αθήνας, το οποίο επί τέσσερα χρόνια, μέρα και νύχτα, υπενθυμίζει στον εύελπι ότι για να μάθει να διοικεί, να ασκεί εξουσία, πρώτα πρέπει να μάθει να άρχεται.

Δηλαδή να διοικείται, να υπακούει και να ενστερίζεται τους νόμους, τις αρχές και τους κανόνες της διοίκησης, για να είναι σε θέση να τις επιβάλει, ως ηγήτορας και ως διοικητής.

Ένα άλλο ρητό που βλέπαμε ως μικροί αξιωματικοί στα γραφεία των διοικητών ήταν το «Διοικείν εστί προβλέπειν», που αποδίδεται στον Αλκιβιάδη, το οποίο αποτελεί τη διαχρονική αρχή του «μάνατζμεντ» προτού καν ανακαλυφθεί από τους Δυτικούς αυτός ο όρος.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι η πεμπτουσία της διοίκησης είναι η πρόβλεψη και ότι χωρίς πρόβλεψη είναι αδύνατον να διοικήσεις.
Η Ελλάδα ως κρατική υπόσταση και κατ’ επέκταση το ελληνικό έθνος, που δυστυχώς επηρεάζεται από τον τρόπο με τον οποίο το εκφράζει, το υποστηρίζει και το προστατεύει το ελληνικό κράτος, πάσχει και αντιμετωπίζει τεράστιες απειλές, ακριβώς επειδή οι διοικητές-κυβερνήτες της, όχι μόνο δεν εμφορούνται από τις παραπάνω αρχές, αλλά είναι και πολέμιοί της.

Κι αυτό γιατί οι κυβερνήτες της διαχρονικά, με αποκορύφωμα τον σημερινό πρωθυπουργό και μεγάλο μέρος του υπουργικού συμβουλίου, μεγάλωσαν και ανδρώθηκαν με... νάματα εντελώς ξένα και εξ αντικειμένου ανθελληνικά, αντί των δυο που προαναφέρθηκαν.

Δηλαδή η «καριέρα» τους, αντί του άρχεσθαι μαθόντες, για να μάθουν να κυβερνούν, ξεκίνησε με αμφισβήτηση των παραπάνω αρχών, με καταλήψεις, «απειθαρχίες και ανυπακοές» στο κράτος και το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να μην έχουν σχέση με αυτό που λέγεται ηγεσία και άσκηση εξουσίας, μια κατάσταση τα αποτελέσματα της οποίας τα βλέπουμε σήμερα και δυστυχώς θα δούμε και χειρότερα.
Επίσης, το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ ενστερνίζονται ξένες και διεθνώς χρεοκοπημένες ιδεολογίες, σε συνδυασμό με την ανικανότητα της διοίκησης, δεν τους επιτρέπει να προβλέψουν, με αποτέλεσμα η πατρίδα μας να αντιμετωπίζει σοβαρές απειλές, με πιο σοβαρή αυτή που προέρχεται από τις ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές, που τείνουν να διαλύσουν αυτό που λέγεται ελληνικό κράτος και ελληνική κοινωνία.
Στη βάση του «διοικείν εστί προβλέπειν», καλέσαμε πολλές φορές το ΣΥΡΙΖΑ, από τότε που ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση και πετούσε τις «ρουκέτες» περί ανοικτών συνόρων, να εγκαταλείψει αυτές τις επικίνδυνες εξαγγελίες και να προσαρμοστεί στη σκληρή πραγματικότητα, γιατί αν εφαρμοστεί η συγκεκριμένη πολιτική, η χώρα μας θα καταστεί ελκυστικός προορισμός για τους δυστυχισμένους όλης της γης, κάτι που αφ’ ενός μεν δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί και αφ’ ετέρου θα θέσει σε κίνδυνο τις ζωές τους αλλά και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας.
Δεν μας άκουσαν και τώρα από τη μια μετράμε εκατοντάδες νεκρούς, με ηθικούς αυτουργούς τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα, την κ. Χριστοδουλοπούλου, τον κ. Δρίτσα και άλλους συναρμόδιους υπουργούς, και από την άλλη είμαστε θεατές της καταστροφής της πατρίδας μας και των τραγικών συνεπειών της πολιτικής αυτής, που θα θέσουν σε κίνδυνο ζωτικά συμφέροντα της Ελλάδας στην Ευρώπη.

Μάλιστα, είχαμε επανειλλημμένως απευθύνει αγωνιώδεις εκκλήσεις προς τους ανεύθυνους, ανίδρωτους εξουσιομανείς καταληψίες, ότι αν εφαρμόσουν την πολιτική τους είναι ορατός ο κίνδυνος «να χάσουμε την πατρίδα μας χωρίς να πέσει μια ντουφεκιά».

Κλείνοντας, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι άλλη μια αναλλοίωτη αρχή της διοίκησης, είναι η παραδοχή των λαθών και η εξαγωγή συμπερασμάτων και διδαγμάτων, για τη διόρθωση της πορείας. Δυστυχώς, ούτε η αρχή αυτή εφαρμόζεται, αφού βλέπουμε τους κυβερνώντες, αντί να παραδεχτούν με γενναιότητα τα λάθη τους και να διορθώσουν την πολιτική τους, να παραπλανούν και να παραπληροφορούν τον ελληνικό λαό, ρίχνοντας τις ευθύνες σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον εαυτό τους...
Δεν είναι στραβός ο γιαλός σύντροφοι, πολύ απλά, στραβά αρμενίζετε και ήλθε η ώρα να αλλάξετε ρότα.

Τα λάθη των ξένων

Πιο κάτω παραθέτω ένα ενδιαφέρον άρθρο του συγγραφέα Νίκου Δήμου. Συμφωνώ με πολλές διαπιστώσεις του Ν. Δήμου. Διαφωνώ στην γενική προσέγγισή του που αντιπαραθέτει "εμάς" εναντίον των ευρωπαίων γενικά. Πιστεύω ότι δεν φταίμε εμείς ούτε και οι ευρωπαίοι έτσι γενικά και αόριστα αλλά η ελλαδική ελιτ που έχει κυβερνήσει τα τελευταία 50-60 χρόνια και η ευρωπαϊκή. Πρόκειται για την μεταφορά της συλλογικής ευθύνης που είναι ναζιστικής εμπνεύσεως ιδέα. Τα τελευταία 10 χρόνια η ελλαδική ελίτ έχει συγχωνευτεί από (όχι με) την ευρωπαϊκή και πλέον εξαρτάται οικονομικά από αυτήν. Η Ελλάδα είναι απλά χώροςε γι' αυτούς, οχι χώρα. Και τώρα έχει μετατραπεί σε αποικία γερμανική.

Το βιβλίο του Ε. Κοροβίνη "Ελληνική Φαυλοκρατία" είναι διαφωτιστικό και ίσως το καλύτερο που διάβασα, δίχως να αποκλείω και άλλα που δεν τα έχω δεί.

Πηγή: http://doncat.blogspot.gr
Νίκος Δήμου

Προκαταρκτικό: αυτό το θέμα θα μπορούσε (και ίσως θα έπρεπε) να γεμίσει έναν ή και περισσότερους ...τόμους. Εδώ σημειώνω πρόχειρα τα βασικά σημεία που μου έρχονται στο νου – και καλώ τους συνομιλητές να συμπληρώσουν, διορθώσουν, ακόμα και να απαλείψουν ό,τι νομίζουν σωστό ή λάθος. Εφόσον δεν είμαι οικονομολόγος, οι παρατηρήσεις μου είναι εντελώς εμπειρικές και καθόλου επιστημονικές.

Πρώτο λάθος: Η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Φυσικά αυτό δεν είναι αποκλειστικά λάθος των ξένων. Εμείς το ζητήσαμε. Αλλά κατά τη γνώμη μου δεν έπρεπε να μας δεχθούνε. Κι ας «μαγειρέψαμε» τα στοιχεία. Μία οικονομία με χαμηλή παραγωγικότητα και κακή οργάνωση αποκτά ένα σκληρό νόμισμα, χάνει την δυνατότητα της υποτίμησης και αναγκάζεται να ανταγωνιστεί πολύ πιο προηγμένα κράτη. Από εκεί ξεκινάει όλη η κρίση. Ας μην φωνάξει κάποιος: τότε πίσω στη δραχμή! Διότι από την στιγμή που μπήκαμε είναι σχεδόν αδύνατο να βγούμε χωρίς τεράστιες ζημίες.

Δεύτερο λάθος: Υποτίθεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα παρακολουθούν και ελέγχουν όλα τα κράτη. Δεν είδαν τις σπατάλες και τον υπερδανεισμό μας μετά την ένταξη; Είτε ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες (που κόστισαν πολλαπλάσια με την μέθοδο του «κατεπείγοντος») είτε οι μαζικοί διορισμοί που διπλασίασαν τα έξοδα του κράτους στην περίοδο Καραμανλή-Παυλόπουλου. Το ευρώ έκανε εύκολο και φαινομενικά φτηνό τον δανεισμό. Όπως έγραψα στο γερμανικό μου βιβλίο: «ήταν σαν να αμολάς ένα πεντάχρονο παιδί σε ξέφραγο ζαχαροπλαστείο». Που ήταν οι κηδεμόνες του παιδιού; Η Ευρωπαϊκή τράπεζα που με το παραμικρό ανησυχεί και παρεμβαίνει – γιατί άφησε το χρέος να γιγαντωθεί;

Τρίτο λάθος: Φτάσαμε στο σημείο μηδέν: την χρεοκοπία. Οι θεσμοί που εμείς καλέσαμε (προσοχή: δεν μας επιβλήθηκαν) μας έφεραν τα (απαραίτητα) χρήματα. Μας έφεραν και "βοήθεια" με την μορφή όρων για τον δανεισμό. Στην διαδικασία αυτή έκαναν απανωτά λάθη (εκτός από τους πολλαπλασιαστές). Βιάστηκαν να μας καπελώσουν με ένα γενικό Μνημόνιο λιτότητας (δηλαδή εσωτερικής υποτίμησης) χωρίς να μελετήσουν σε βάθος το δικό μας πρόβλημα. Όμως γρήγορα φάνηκε πως η λιτότητα δεν ήταν λύση. Δέχθηκαν τα τραγικά «ισοδύναμα» των Ελλήνων πολιτικών (π. χ. οριζόντιες περικοπές) αντί για ουσιαστικές περικοπές δαπανών και μεταρρυθμίσεις. Οι πολιτικοί μας βέβαια το έκαναν για ευκολία και για να μειώσουν το δικό τους «πολιτικό κόστος». Αλλά η Τρόικα γιατί το δέχθηκε;

Τέταρτο λάθος: Οι ξένοι γενικά δεν προσπάθησαν ούτε να καταλάβουν την νοοτροπία του Έλληνα, ούτε να επικοινωνήσουν μαζί του. Θα μου πείτε ότι αυτό είναι έργο των Ελλήνων πολιτικών. Ναι, αλλά αφού είδαν πως οι δικοί μας πολιτικοί, δέσμιοι του πελατειακού συστήματος, απλώς τους κορόιδευαν, περνώντας νόμους που κανείς δεν εφάρμοζε, έπρεπε κάτι να κάνουν. Οι τροϊκανοί αρκέστηκαν στο να δίνουν εντολές κι έτσι δεν κατόρθωσαν να υλοποιήσουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Δεν εξήγησαν στον λαό γιατί ήταν αναγκαίες και ποιο θα ήταν το όφελος για τον πολίτη. Γενικά υπήρξε ένα τεράστιο πρόβλημα επικοινωνίας ανάμεσα στους ξένους εκπροσώπους και τους Έλληνες πολίτες. Το εκμεταλλεύθηκε η εκάστοτε αντιπολίτευση (ας μην ξεχνάμε πως ο πρώτος φανατικός αντιμνημονιακός ήταν ο Σαμαράς) διαιρέθηκε η Ελλάδα σε μνημονιακούς και αντί- και άνθισε η φιλολογία περί «τοκογλύφων» και «δυνάμεων κατοχής», που έκανε τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα.

Πέμπτο λάθος: Βλέποντας ότι, ιδιαίτερα με την κρατικίστικη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει ελπίς περιορισμού των δαπανών (ακόμα και οι 300 άχρηστοι οργανισμοί που είχε βρει ο Πάγκαλος το 2010 δεν καταργήθηκαν – αλλά προστίθενται και άλλοι) για να ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό αποδέχθηκαν την αύξηση των φόρων σε επίπεδα παρανοϊκά. Αλλά είναι εμφανές ότι η αύξηση των φόρων δεν θα αυξήσει τα έσοδα (όπως δεν το έκανε τον περασμένο χρόνο) και άρα είμαστε πάλι σε αδιέξοδο.

Αυτά είναι μερικά από τα βασικά λάθη που αναπτύσσω όταν μιλάω προς τους ξένους – και συχνά τα έχω αναφέρει και στην Ελλάδα (όποτε μου δόθηκε ευκαιρία). Λυπάμαι που δεν διαθέτω καμία ευφάνταστη θεωρία συνωμοσίας για να ποικίλω το θέμα. Δέχομαι πάντως συμπληρώσεις και (φυσικά) αντιρρήσεις.

Νίκος Δήμου - Doncat

ΣΑΡΙΣΑ