Γιατί ο Τσίπρας πιθανόν δεν θα προχωρήσει σε συμβιβασμό με τα Σκόπια

Υποθέτω ότι, σύμφωνα με τον Τσίπρα, όπως η θάλασσα και το έδαφος δεν έχουν σύνορα, έτσι και το Μακεδονία δεν μας ανήκει. Ανήκει σε όλους όσοι (μπορούν να) το διεκδικούν. Υποψιάζομαι όμως ότι ένας αδίστακτος πολιτικάντης όπως ο Τσίπρας που έχει ιδιαίτερα αυξημένο το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και ιδιαίτερα άτονο το αίσθημα του ανήκειν σε πατρίδα (εκτός και αν οι κομμουνιστικές ιδεοληψίες είναι πατρίδα) θα καταφύγει σε ένα πολύ πιο κυνικό πολιτικό τέχνασμα για δύο λόγους: Πρώτον, τον Ιούλιο θα γίνει στις Βρυξέλλες σύνοδος των χωρών μελών του ΝΑΤΟ (που γίνεται συνήθως κάθε 1-2 χρόνια) στην οποία τα Σκόπια φιλοδοξούν να πάρουν επιτέλους το πράσινο φως για ένταξη στη Συμμαχία. Μέχρι τώρα τους εμπόδιζε το βέτο που είχε (απειλήσει να) ασκήσει η Ελλάδα το 2008, επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι η ασφαλέστερη εγγύηση των Σκοπιανών για την εδαφική τους ακεραιότητα αφού το κρατίδιο αυτό κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να διαλυθεί και να διαμοιραστεί ανάμεσα στην Αλβανία και τη Βουλγαρία. Προφανώς και οι Αμερικανοί επιθυμούν την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ διότι τους συμφέρει ο κατακερματισμός των Βαλκανίων για να μπορούν να ελέγχουν ευκολότερα την περιοχή μας.
Δεύτερον, υπάρχει εδώ και λίγους μήνες μία νέα κυβέρνηση στα Σκόπια υπό τον Ζάεφ η οποία προσποιείται ότι ακολουθεί πιο συγκαταβατική πολιτική απέναντί μας από ότι η προηγούμενη άκαμπτα εθνικιστική του Νίκολας Γκρουέφσκι. Στην πραγματικότητα βέβαια οι παραχωρήσεις της κυβέρνησης Ζάεφ είναι άνευ ουσίας, μία απλή κοροϊδία για να μπορούν τα ελληνικά ΜΜΕ και πολιτικά κόμματα να λένε ότι δήθεν "οι Σκοπιανοί κάνουν μερικά βήματα πίσω". Στο ουσιαστικό ζήτημα, αυτό του ονόματος "Μακεδονία", οι Σκοπιανοί δεν πρόκειται να υποχωρήσουν ούτε χιλιοστό και ο λόγος είναι απλός. Χωρίς το όνομα "Μακεδονία" το κρατίδιο αυτό είναι ένα τίποτα διεθνώς, ένα αδιάφορο κατάλοιπο του Ψυχρού Πολέμου, ένα σκουπίδι της Ιστορίας. Εφόσον ήδη τους έχουν αναγνωρίσει ως "Μακεδονία" 134 χώρες, ανάμεσά τους οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα και η Βρετανία, είναι εντελώς απίθανο να εγκαταλείψουν οικειοθελώς αυτό το όνομα και να πουν σε όλα αυτά τα κράτη "ξέρετε, είχαμε κάνει λάθος 26 χρόνια, και το σωστό είναι να μας αναγνωρίσετε πάλι με άλλο όνομα".
Ο Τσίπρας όπως και όλοι οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί γνωρίζουν πολύ καλά (και αν αμφιβάλλουν μπορούν να πειστούν από μερικές μυστικές δημοσκοπήσεις) ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι σφόδρα αντίθετη στην παραχώρηση του ονόματος "Μακεδονία" στα Σκόπια έστω και στα πλαίσια σύνθετης ονομασίας με επιθετικό ή γεωγραφικό προσδιορισμό.  

Και είναι φυσικό αυτό, διότι δεν μιλάμε για κάτι σαν το Μνημόνιο που θα έχει επιπτώσεις για 99 χρόνια και κάποια στιγμή θα γίνει πικρή ανάμνηση, αλλά για ένα εθνικό ανοσιούργημα που θα ταλανίζει τον ελληνισμό μέχρι τη συντέλεια του κόσμου. Οι διάφορες διαρροές που έχουν ήδη ξεκινήσει για πιθανές ονομασίες απλώς σφυγμομετρούν την κοινή γνώμη για να δουν τις αντιδράσεις της, οι οποίες είναι ήδη έντονες και διαπερνούν οριζόντια όλο το πολιτικό φάσμα. 
Συνεπώς εκτιμώ πως ούτε σε δημοψήφισμα θα τολμήσει να πάει ο Τσίπρας για το ζήτημα αυτό (του φτάνουν τα υπόλοιπα προβλήματα αντιδημοφιλίας που έχει), ούτε θα επιχειρήσει να δώσει οριστική λύση και να αναλάβει το τρομακτικό πολιτικό κόστος. Δεν είναι τόσο βλάκας ώστε να πάει να βγάλει αυτός το φίδι από την τρύπα όταν δεν το έκαναν τόσες προηγούμενες κυβερνήσεις. Δεν ξέρω αν ο Τσίπρας και το επιτελείο του ποντάρουν στο ότι ο ελληνικός λαός έχει εξουθενωθεί από τα μνημόνια και δεν πρόκειται να αντιδράσει. Αν ρισκάρουν να πάνε κόντρα στο λαϊκό αίσθημα υπάρχει το ενδεχόμενο να σημειωθεί πατριωτική έκρηξη από εκεί που δεν το περιμένει κανείς, αλλά ακόμα κι αν δεν συμβεί αυτό, είναι βέβαιο ότι η τιμωρητική βόμβα που θα σκάσει πίσω από το εκλογικό παραβάν δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο στο πολιτικό σκηνικό. Εκτιμώ όμως ότι είναι πρακτικά αδύνατον για οποιαδήποτε κυβέρνηση να λάβει μία απόφαση η οποία έρχεται σε τόσο έντονη δυσαρμονία με τη λαϊκή βούληση.
Ο Τσίπρας φυσικά ξέρει πως αν φέρει στη Βουλή κάποια συμφωνία σύνθετης ονομασίας για τα Σκόπια, ακόμη κι αν αυτή είναι σύμφωνη με τη γραμμή της κυβέρνησης Καραμανλή του 2008, η Νέα Δημοκρατία θα μπορεί εύκολα να βρει κάποια δικαιολογία για να την καταψηφίσει, και να του φορτώσει εσαεί το στίγμα της εθνικής μειοδοσίας το οποίο θα τον τελειώσει μια για πάντα πολιτικά. Στο εξής δεν θα είναι μόνο ο "πολιτικός απατεώνας, ο "ψεύτης" και ο "κωλοτούμπας", αλλά ακόμη χειρότερα θα είναι αυτός που πούλησε το όνομα της Μακεδονίας στους αδίστακτους πλαστογράφους της Ιστορίας, στα παρακμιακά απολειφάδια του πανσλαβισμού. Τώρα που έχει γευτεί τη γλύκα της εξουσίας ο Τσίπρας φιλοδοξεί να πρωταγωνιστήσει στο πολιτικό προσκήνιο για πολλά χρόνια, και πιστεύω ότι είναι αρκετά πονηρός ώστε να μην πέσει σε μια τέτοια παγίδα.
Το πιθανότερο κατά τη γνώμη μου είναι να άρει ο Τσίπρας στα μουλωχτά το ελληνικό βέτο στη σύνοδο του ΝΑΤΟ ώστε αφενός να ενταχθούν τα Σκόπια στη Συμμαχία ως FYROM χωρίς άλλη καθυστέρηση (για να ικανοποιηθούν οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί), και αφετέρου να μην κατηγορηθεί ο ίδιος για ενδοτισμό. Μετά θα βγει και θα πει ότι "πράξαμε το καλύτερο δυνατό υπό τις δεδομένες συνθήκες αφού αποτρέψαμε τη διάλυση των Σκοπίων και την αστάθεια στα Βαλκάνια η οποία δεν συνέφερε σε καμία περίπτωση την Ελλάδα, αλλά χωρίς να δώσουμε τη συγκατάθεσή μας στην εκχώρηση του ονόματος Μακεδονία". Έτσι το ζήτημα τυπικά θα συνεχίσει να εκκρεμεί, και ο Τσίπρας δεν θα καταγραφεί στην Ιστορία ως ένας σύγχρονος Εφιάλτης.
Στις οξείες επιθέσεις της αντιπολίτευσης για την άρση του βέτο ο Τσίπρας και οι βουλευτές του θα μπορούν να απαντούν κυνικά ότι "εξασφαλίσαμε το μείζον που ήταν η σταθερότητα των Βαλκανίων, και δεν δώσαμε τίποτα περισσότερο στα Σκόπια από ό,τι είχαν δώσει ήδη από το 1995 με την Ενδιάμεση Λύση οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας". Επιπλέον θα επιχειρήσουν πιθανότατα,και πάλι να πετάξουν το μπαλάκι των ευθυνών στη Νέα Δημοκρατία με το επιχείρημα: "Φωνάζετε για την άρση του βέτο, αλλά τι πετύχατε εσείς με το βέτο του 2008; Είχατε σχεδόν 7 ολόκληρα χρόνια μετά το βέτο για να λύσετε το πρόβλημα της ονομασίας και δεν κάνατε τίποτα. Το μόνο που καταφέρατε με το βέτο ήταν να υπονομεύσετε τη σταθερότητα στα Βαλκάνια, την οποία μόνο το ΝΑΤΟ μπορεί να εγγυηθεί". Είναι απείρως ευκολότερο για τον Τσίπρα να διαχειριστεί πολιτικά την άρση του βέτο χωρίς κανένα αντάλλαγμα, παρά την εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας. 
Αν συμβεί τελικά αυτό το σενάριο που υποψιάζομαι θα πρόκειται βέβαια για άλλη μία μεγαλειώδη πολιτική απάτη της Αριστεράς, αφού τα Σκόπια θα καταλήξουν να χρησιμοποιούν στο ΝΑΤΟ τη συνταγματική τους ονομασία, θα λειτουργούν ως υποκατάστημα της Τουρκίας εναντίον μας, θα συνεχίσουν ακάθεκτα τις αλυτρωτικές τους βλέψεις, θα επαναφέρουν σταδιακά στη θέση τους ακόμα και τα αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου που αφαιρούν υποκριτικά τώρα, θα ενθαρρύνουν τους Αλβανούς να ανακινήσουν κι αυτοί ζήτημα Τσαμουριάς, και αφού δεν θα έχουν πλέον καμία πρεμούρα να λύσουν το πρόβλημα που έχουν μαζί μας θα το αφήσουν να σέρνεται στο διηνεκές - με εμάς πάλι να είμαστε οι χαμένοι της υπόθεσης.
Υ.Γ. Εξυπακούεται ότι η Ελλάδα δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να συναινέσει στην εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια διότι αυτό θα μας εξευτελίσει διεθνώς και θα μείνει ως ανεξίτηλα χαραγμένη μειοδοσία στα ιστορικά χρονικά για αιώνες. Δεν έχει απολύτως καμία σημασία πόσες χώρες αναγνωρίζουν τα Σκόπια ως Μακεδονία. Η επικύρωση της Ελλάδας είναι αυτή που έχει ασύγκριτα μεγαλύτερη νομική και κυρίως ιστορική βαρύτητα. Η Ελλάδα απλώς ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να κάνει πίσω σ' αυτό το ζήτημα - κανένας σπιθαμιαίος Τσίπρας ή Κοτζιάς δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να ξεπουλήσει μία Ιστορία 25 αιώνων. Υπάρχουν περιστάσεις όπου ένα έθνος επιβάλλεται να στέκεται όρθιο και αμετακίνητο υπερασπιζόμενο τα δίκαιά του, ακόμα κι αν έχει όλο τον πλανήτη απέναντι του. Θυμόμαστε όλοι τι έγινε προ ημερών στον ΟΗΕ όταν 128 χώρες καταψήφισαν την απόφαση του Τραμπ για μετακίνηση της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ ενώ την υπερψήφισαν μόνο 9 - αλλά παρ' όλα αυτά ο Ισραηλινός πρωθυπουργός βγήκε περιχαρής αμέσως μετά να κάνει θριαμβευτική δήλωση και να ευχαριστήσει τους 8 συμπαραστάτες της χώρας του. Έτσι συμπεριφέρονται τα κράτη που έχουν αξιοπρέπεια, αυτοπεποίθηση και πυγμή, και πρέπει να αντλούμε κι εμείς τα αναγκαία διδάγματα. Οι Σκοπιανοί πρέπει να αντιληφθούν πως αν θέλουν πραγματικά να καλλιεργήσουν καλές σχέσεις με την Ελλάδα, αυτό δεν μπορεί να γίνει πάνω σε μία αισχρή παραχάραξη της Ιστορίας και σε ασύστολα ψεύδη τα οποία κατά καιρούς διακωμωδούν ακόμα και οι ίδιοι. Αν επιμένουν τόσο πολύ να πάρουν κάποιο αρχαίο όνομα ας ονομάσουν τη χώρα τους Παιονία ή Δαρδανία, οι οποίες ταυτίζονται γεωγραφικά με την περιοχή που κατέχουν σήμερα.