Η ένδεια της αριστερίστικης πολιτικής, Τσακαλώτος: «Να πετύχουμε κάτι, οτιδήποτε, αρκεί να μην μείνουμε με άδεια χέρια»

Σχόλιο

Ο Τσίπρας αφού αρχικά επαναλάμβανε διαρκώς ότι ο στόχος στα Eurogroup είναι η ελάφρυνση του χρέους, όταν δεν τον πέτυχε δεν είχε πρόβλημα. Γύρω από τη σφαίρα που είχε πάει αλλού για αλλού, σχεδίασε τον νέο στόχο «να πάρουμε το QE». Όταν το QE πήγε περίπατο, ο στόχος άλλαξε πάλι και έγινε «να βγούμε στις αγορές». Τώρα που ούτε αυτός ο στόχος επετεύχθη, ζωγραφίστηκε νέος - «να κάνουν γενναίες επενδυτικές παρεμβάσεις στην Ελλάδα οι δανειστές». Επειδή όμως ο Σόιμπλε έχει αγριέψει και υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να μην επιτευχθεί ούτε ο τελευταίος στόχος, υπάρχει έτοιμος ο εναλλακτικός τον οποίο περιέγραψε ο Τσακαλώτος σε μια κρίση ειλικρίνειας - «να πετύχουμε κάτι, οτιδήποτε, αρκεί να μην μείνουμε με άδεια χέρια». Δηλαδή τελικά ο στόχος για τον Τσίπρα είναι να καταφέρει να βρει τη σφαίρα του κάπου στο χαρτί, ακόμα και σε καμιά γωνία, και να μην έχει πάει στον γάμο του καραγκιόζη. Από επιτυχία σε επιτυχία πάμε με τον πρωταθλητή μας...

  

Τα πιο πάνω μου θυμίζουν την σύνοψη της αλλοπρόσαλλης διαπραγματευτικής στρατηγικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που διάβασα σε πρόσφατο άρθρο του Αντώνη Πανούτσου στο liberal.gr. «Υπάρχουν δύο τρόποι να κάνεις σκοποβολή. Στον πρώτο σημαδεύεις, πυροβολείς και πηγαίνεις στον στόχο να δεις το αποτέλεσμα της βολής. Στον δεύτερο πυροβολείς, βρίσκεις τη σφαίρα και με έναν μαρκαδόρο σχεδιάζεις έναν στόχο γύρω της. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι παγκόσμιος πρωταθλητής με τη δεύτερη μέθοδο».