Τα θετικά του νομοσχεδίου του κ. Γαβρόγλου για την εκπαίδευση...

Του διαχειριστή:

Ήμασταν (επι)κριτικοί για πολλά στοιχεία του νομοσχεδίου του κ. Γαβρόγλου. Είμαστε, και θα είμαστε όμως αντικειμενικοί και η κριτική μας θα στηρίζεται στα δεδομένα και όχι σε ιδεολογικούς λόγους. Τα ΑΕΙ, κυρίως, θεωρούνται προνομιακό πεδίο της αριστεράς όπου όλα επιτρέπονται στο όνομα μιας έωλης "προοδευτικότητας" και ελευθεριότητας που ακόμα κυνηγά  φαντασιακές χούντες και όπου "κερδίζουν" τα γαλόνια τους τα μελλοντικά στελέχη της αποτυχημένης κομματοκρατίας που ακόμα ταλανίζει την Ελλάδα...

Ορισμένα από τα αρνητικά: 

1) "Επαναφέρει" το πανεπιστημιακό άσυλο, λες και ο χώρος των ΑΕΙ δεν είναι ελληνικό έδαφος όπου ισχύουν οι νόμοι και όπου (δεν) κινδυνεύουν οι "ιδέες" από χούντα...

2) Επανεισάγει τον κομματισμό στα πανεπιστήμια με τη συμμετοχή εκπροσώπων των φοιτητών στις Συγκλήτους, στην γενική συνέλευση τμήματος, τομέα, κοσμητεία. 

3) Ευννοεί τη συναλλαγή στις πρυτανικές εκλογές, επαναφέροντας τον θεσμό του αντιπρύτανη, εκλεγόμενου με χωριστό ψηφοδέλτιο. 

4) Δημιουργεί περιφεριακά! συμβούλια (υποθέτω εν ονόματι της πλατιάς δημοκρατίας) όπου ο πάσα ένας -και φυσικά οι εκκολαπτόμενοι κομματικοί κομισάριοι- θα μπορούν να αποφασίζουν για το την διαχείρηση των ΑΕΙ.

5) Αφαιρεί την αξιολόγηση της συμπεριφοράς στα απολυτήρια του λυκείου (διαγωγή κοσμία - κοσμιοτάτη).

 

Σήμερα θα παρουσιάσουμε τα θετικά, γιατί έχει πολλά. Προτρέπω όλους τους εκαιδευτικούς να το μελετήσουν. Λοιπόν:

1) Ο υπουργός Παιδείας μπορεί να καταργεί ή να συγχωνεύει τμήματα ΑΕΙ-ΤΕΙ με κριτήριο τον (μικρό) αριθμό φοιτητών. 

2) Επιτρέπει χορηγίες ιδιωτών στα μεταπτυχιακά προγράμματα φοιτητών. 

3) Διατηρεί τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά (ορθό!), αλλά ζητά από τα ΑΕΙ αιτιολογημένη εισήγηση για το ύψος τους και εξαιρεί φοιτητές που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας (ορθότατο). Αυτό θα έπρεπε ίσως να επεκταθεί γιατί πολλοί φοιτητές των οποίων το εισόδημά τους είναι πάνω από το όριο πάλι δεν μπορούν να επιβιώσουν οικονομικά.

4) Προβλέπει, επίσης, υποχρεωτικά τη γνώση ξένης γλώσσας για όποιον θα ήθελε να φοιτήσει σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα. 

5) Υποχρεώνει την αξιολόγηση των καθηγητών από τους φοιτητές των μεταπτυχιακών. 

6) Δεν καταργεί -ευτυχώς!- τη δυνατότητα χορηγιών από τους ιδιώτες στους ειδικούς λογαριασμούς των πανεπιστημίων. 

7) Εν αντιθέσει με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στην Υγεία, δίνει τη δυνατότητα ανάθεσης της καθαριότητας και της ασφάλειας των πανεπιστημίων σε ιδιώτες. 

8) Δίνει τη δυνατότητα στις σχολές να συστήνουν εσωτερική υπηρεσία για την προστασία της ασφάλειας των καθηγητών και των φοιτητών, όπως ισχύει σε όλα τα ΑΕΙ του κόσμου. 

9) Δίνει τη δυνατότητα στα ΑΕΙ -που, επιτέλους, πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους- να συστήνουν επιτροπές δεοντολογίας, με αντικείμενο την επιβολή κυρώσεων για πειθαρχικά παραπτώματα (καιρός ήταν!). 

10) Και, βεβαίως, ανοίγει με έμμεσο τρόπο το ζήτημα των «αιώνιων» φοιτητών. Εκπρόσωποι φοιτητών στα συλλογικά όργανα μπορούν να είναι μόνο όσοι έχουν την ιδιότητα με βάση το περίφημο «ν+2» (πέρας σπουδών σε 4+2= 6 χρόνια). 

11) Επιτρέπει στον ΔΟΑΤΑΠ να αναγνωρίζει τα πτυχία των ιδιωτικών πανεπιστημίων της αλλοδαπής.