Στον λόγο που εκφώνησε προς τους δημοσιογράφους έξω από την
πρωθυπουργική κατοικία ο Ντέηβιντ Κάμερον την επαύριο του δημοψηφίσματος
του Brexit, είπε: «Θα πρέπει τώρα να ετοιμαστούμε για μία
διαπραγμάτευση με την ΕΕ. Πάνω απ’ όλα αυτό θα απαιτήσει ισχυρή,
αποφασισμένη και αφοσιωμένη ηγεσία. Θεωρώ ότι η χώρα απαιτεί νέα ηγεσία η
οποία θα την οδηγήσει προς αυτή την κατεύθυνση».
Έτσι ξεκαθαρίζει τη θέση του ένας πραγματικός ηγέτης, και έτσι αναλαμβάνει τις ευθύνες του ένας πολιτικός με στοιχειώδες φιλότιμο. Εφόσον το βρετανικό δημοψήφισμα έβγαλε αποτέλεσμα αντίθετο από αυτό που ήλπιζε και υποστήριζε ο Κάμερον, θα ήταν προφανέστατα γελοίο να βγει μετά και να πει ότι «είχα αυταπάτες, θα πάω όμως τώρα να διαπραγματευτώ με την ΕΕ την αποχώρησή μας επειδή αυτό αποφάσισε ο λαός». Αν έλεγε κάτι τέτοιο κανείς δεν θα το θεωρούσε αξιοπρεπή στάση, αλλά πολιτική απάτη. Όταν ο Τσίπρας δήλωνε μετεκλογικά το 2015 πως «αν θέλετε έναν κωλοτούμπα που να εφαρμόσει μνημόνια, βρείτε άλλον, εγώ δεν πρόκειται να παίξω αυτόν τον ρόλο», ουσιαστικά έλεγε τα ίδια πράγματα που δήλωσε και ο Κάμερον στις 24 Ιουνίου – με τη διαφορά ότι ο Κάμερον τα εννοούσε πλήρως, ενώ ο Τσίπρας απλώς κορόιδευε τον λαό χωρίς να νιώθει καμία ντροπή.
Δυστυχώς το Brexit αποτέλεσε άλλη μία ευκαιρία για να διαπιστώσουμε τη χαώδη ποιοτική διαφορά που χωρίζει τους Ευρωπαίους πολιτικούς με τους δικούς μας ξεγραβάτωτους καραγκιόζηδες. Ποια εμπιστοσύνη να έχει ο Έλληνας καταθέτης σε αυτούς τους «τσαρλατάνους» που αναφέρει ο κ. Στούπας οι οποίοι υπόσχονταν επιστροφή στα δεδομένα της ευημερίας με δανεικά, με «ένα άρθρο και ένα νόμο»; Ό,τι κι αν λένε ο Τσίπρας και οι υπουργοί του, όσες «αλλαγές σελίδας» και αν διακηρύξουν, όσες ενέσεις αισιοδοξίας και αν επιχειρήσουν να κάνουν, η ύπαρξη των capital controls θα λειτουργεί σαν αυτόματη διάψευσή τους...
Έτσι ξεκαθαρίζει τη θέση του ένας πραγματικός ηγέτης, και έτσι αναλαμβάνει τις ευθύνες του ένας πολιτικός με στοιχειώδες φιλότιμο. Εφόσον το βρετανικό δημοψήφισμα έβγαλε αποτέλεσμα αντίθετο από αυτό που ήλπιζε και υποστήριζε ο Κάμερον, θα ήταν προφανέστατα γελοίο να βγει μετά και να πει ότι «είχα αυταπάτες, θα πάω όμως τώρα να διαπραγματευτώ με την ΕΕ την αποχώρησή μας επειδή αυτό αποφάσισε ο λαός». Αν έλεγε κάτι τέτοιο κανείς δεν θα το θεωρούσε αξιοπρεπή στάση, αλλά πολιτική απάτη. Όταν ο Τσίπρας δήλωνε μετεκλογικά το 2015 πως «αν θέλετε έναν κωλοτούμπα που να εφαρμόσει μνημόνια, βρείτε άλλον, εγώ δεν πρόκειται να παίξω αυτόν τον ρόλο», ουσιαστικά έλεγε τα ίδια πράγματα που δήλωσε και ο Κάμερον στις 24 Ιουνίου – με τη διαφορά ότι ο Κάμερον τα εννοούσε πλήρως, ενώ ο Τσίπρας απλώς κορόιδευε τον λαό χωρίς να νιώθει καμία ντροπή.
Δυστυχώς το Brexit αποτέλεσε άλλη μία ευκαιρία για να διαπιστώσουμε τη χαώδη ποιοτική διαφορά που χωρίζει τους Ευρωπαίους πολιτικούς με τους δικούς μας ξεγραβάτωτους καραγκιόζηδες. Ποια εμπιστοσύνη να έχει ο Έλληνας καταθέτης σε αυτούς τους «τσαρλατάνους» που αναφέρει ο κ. Στούπας οι οποίοι υπόσχονταν επιστροφή στα δεδομένα της ευημερίας με δανεικά, με «ένα άρθρο και ένα νόμο»; Ό,τι κι αν λένε ο Τσίπρας και οι υπουργοί του, όσες «αλλαγές σελίδας» και αν διακηρύξουν, όσες ενέσεις αισιοδοξίας και αν επιχειρήσουν να κάνουν, η ύπαρξη των capital controls θα λειτουργεί σαν αυτόματη διάψευσή τους...
Του Στιρλιτζ
capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά, άσχετα και ανάρμοστα σχόλια θα διαγράφονται.