Το διαβολικό σχέδιο του Κάμερον με την βρετανέξοδο...ή, είναι δυνατόν βρετανοί πολιτικοί να είναι τόσο αφελείς;

 Του Νίκου Αρ.

Διαχειριστή

Δεν ξέρω αν το προσέξατε χθές στις ειδήσεις του BBC World αλλά ο Μπόρις Τζόνσον ήταν σε κατάθλιψη, και είναι επειδή αντιλήφθηκε ότι έχει χάσει. Και αυτό συνδέεται με την συμβουλευτική ισχύ που έχει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για την αγγλική βουλή. Ίσως πολλοί "βρετανεξοδικοί" δεν το συνειδητοποιούν ακόμα, αλλά έχουν χάσει πραγματικά, και αυτό οφείλεται σε έναν άνθρωπο: Τον Ντέιβιντ Κάμερον. Την περασμένη Παρασεκυή, στις 9:15 το πρωί, ο Κάμερον ουσιαστικά ακύρωσε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, και ταυτόχρονα κατέστρεψε τις πολιτικές σταδιοδρομίες του Μπόρις Τζόνσον και άλλων.

Πως? 

Καθ 'όλη την διάρκεια της εκστρατείας, ο Κάμερον είχε δηλώσει επανειλημμένα ότι η ψηφοφορία θα οδηγήσει σε ενεργοποίηση του άρθρου 50 αμέσως. Είτε ρητά είτε σιωπηρά, η εικόνα ήταν σαφής: Μετά την ψηφοφορία και την επικράτηση της εξόδου ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να ειδοποιήσει για εφαρμογή του άρθρου 50. Είτε αυτό ήταν κινδυνολογία είτε όχι δεν είναι αμφισβητήσιμο. Προσέξτε όμως, αμέσως μετά το αποτέλεσμα ο Κάμερον ενώ είπε πως παραιτείται, ταυτόχρονα δήλωσε ότι θα παραμείνει μέχρι τον Οκτωβριο και  παρέδωσε την ευθύνη εφαρμογής του άρθρου 50 στον διάδοχό του.

Τι θα έχει να αντιμετωπίσει ο διάδοχός του; Πολλά, ιδού ποιά: 

Αμέσως ξεκίνησαν τα "όργανα": Οι αγορές βυθίστηκαν, η λίρα έπεσε, η Σκωτία και η Βόρεια Ιρλανδία ζήτησαν ανεξαρτησία, άρχισαν οι εικασίες για το Γιβραλτάρ, τα σύνορα στο Calais, η ανάγκη να συνεχιστεί η συμμόρφωση της βρετανίας με όλους τους κανονισμούς της ΕΕ για μια ελεύθερη αγορά, η εκ νέου έκδοση διαβατηρίων, οι Βρετανοί στο εξωτερικό, οι πολίτες της ΕΕ στη Βρετανία, το βουνό της νομοθεσίας που πρέπει να να ξαναγραφεί .... και κατάλογος τελειωμό δεν είχε. 

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν είναι δεσμευτικό. Είναι συμβουλευτικό. Το Κοινοβούλιο δεν είναι υποχρεωμένο να δεσμευτεί στην ίδια κατεύθυνση. Αυτό ο Τζόνσον και οι άλλοι το παραγν΄ψρισαν και τώρα θα το πληρώσουν είτε αυτοί είτε η βρετανία. Το Συντηρητικό κόμμα θα έχει τώρα ένα ερώτημα να απαντήσει: θα ενεργοποιήσει το άρθρο 50 όποιος εκλεγεί αρχηγός του κόμματος; 

Ποιος θέλει να έχει την ευθύνη όλων αυτών των συνεπειών -αν όντως ισχύουν- στο κεφάλι του; 

Ο Μπόρις Τζόνσον το ήξερε αυτό χθες, όταν εμφανίστηκε  στη συνέντευξη Τύπου. Ο Κάμερον τον εξουδετέρωσε!

Τι θα συμβεί; Ιδού τα πιθανά σενάρια:

1) Αν επιδιώξει την ηγεσία του κόμματος, και στη συνέχεια δεν δώσει συνέχεια στο θέμα με ενεργοποίηση του άρθρου 50, τότε έχει τελειώσει πολιτικά. Αν δεν επιδιώξει την ηγεσία και εγκαταλείψει ουσιαστικά το πεδίο, τότε έχει τελειώσει.  

2) Αν επιδιώξει  την ηγεσία, τότε το Ηνωμένο Βασίλειο βγαίνει εκτός της ΕΕ, και όλα θα έχουν τελειώσει - η Σκωτία θα φύγει (οι δηλώσεις της πρωθυπουργού ήταν δηκτικές), και θα υπάρξει αναταραχή στην Ιρλανδία. Στη συνέχεια, ο ίδιος, επίσης, θα έχει τελειώσει πολιτικά. Ο Μπόρις Τζόνσον τα γνωρίζει όλα αυτά.

  Οι ηγέτες της βρετανεξόδου έχουν τώρα ένα αποτέλεσμα που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν. Γι 'αυτούς, η ηγεσία του κόμματος των Συντηρητικών έχει γίνει δηλητήριο.

    Όταν ο Μπόρις Τζόνσον δήλωσε ότι δεν υπάρχει ανάγκη για την ενεργοποίηση του άρθρου 50 αμέσως, αυτό που πραγματικά ήθελε να πει ήταν το «ποτέ». 

Το αποτέλεσμα;  ένα μη αναστρέψιμο βήμα τις ευθύνες του οποίου που κανένας  δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει.

    Το μόνο που απομένει είναι για κάποιον να έχει τα κότσια να σηκωθε'ι και να δηλλωσει ότι η βρετανέξοδος είναι ανέφικτη, στην πραγματικότητα, χωρίς να φέρει πόνο και δυσκολίες, που δεν μπορουν  να προληφθούν. Και ο Ντέιβιντ Κάμερον έχει θέσει το βάρος της για την εν λόγω δήλωση στα κεφάλια των ανθρώπων που οδήγησαν την εκστρατεία για έξοδο.

Συμπερασματικά, λοιπόν, οι βρετανοί θα πρέπει να διαλέξουν είτε έξοδο και "πόνο" αλλά λίγο είτε μη ενεργοποίηση και καταρράκωση του ηθικού τους και της φήμης τους ως δεινών διαπραγματευτών. Είτε έτσι είτε αλλιώς, έχουν χάσει...